Rok szkolny stawia poważne wyzwanie przed każdym dzieckiem z ADHD, a także jego rodzicami i nauczycielami. To właśnie w klasie zaczynają się pierwsze kłopoty wynikające z zaburzeń koncentracji czy nadpobudliwości - natłok informacji, konieczność długotrwałego skoncentrowania się, skupienia na lekcji, co stanowi nie lada wyzwanie dla dziecka cierpiącego na nadpobudliwość psychoruchową z deficytem uwagi. Należy jednak pamiętać, że w kontekście rozwoju zachowań społecznych oraz indywidualnych umiejętności dziecka z ADHD, czas spędzany poza szkołą jest dla dziecka równie ważny, jak czas lekcji.
Rodzice dzieci z ADHD powinni zwracać szczególną uwagę na jakość czasu z nimi spędzanego, gdy rytm dnia zapewniany na co dzień przez szkołę ulega zmianie.
Zaletą czasu spędzanego przez dziecko w szkole jest organizacja i rozplanowanie zajęć, które w pewnym stopniu pomagają utrzymać nadpobudliwość "na wodzy".
W wolne dni rodzice zostają ze swoją pociechą i problemem sami. czas relaksu, zamiast radości i ukojenia, przynosi konflikty i stresy. Można temu zaradzić, przestrzegając naprawdę prostych zasad.
Dzieci dotknięte ADHD żyją w świecie wewnętrznego niepokoju, dlatego rzeczywistość wokół nich powinna być jak najbardziej uporządkowana. Im rytm dnia, który zapewnimy dziecku, będzie bardziej regularny, tym łatwiej będzie mu planować i przewidywać.
Większość dzieci lubi, gdy rytm dnia jest stały. Maluch powinien wiedzieć, kiedy ma czas na zabawę, kiedy planujemy np. wycieczkę lub inne aktywności, czy o której godzinie zje obiad i kolację. Powinien też znać porę wstawania i kładzenia się spać. Daje to poczucie bezpieczeństwa i stałości, a układ nerwowy i cały organizm dziecka ma czas na regenerację.
Ważne, by czas zaplanowany dla dziecka był urozmaicony, a pociecha mogła wyładowywać nadmiar energii w trakcie takich zajęć jak jazda na rowerze, basen, spacer czy bieganie, a nie podczas np. jedzenia. Należy pamiętać, że dzieci nadpobudliwe wytrąca z równowagi wszystko, co jest nagłe i niespodziewane.
Jako że dzieci z ADHD łatwo ulegają rozproszeniu, należy się starać by w domu panował spokój i ograniczać ilość bodźców. Nie puszczajmy głośnej muzyki, nie zapraszajmy często i wielu gości naraz, a także, co ważne, w czasie wakacji kontrolujmy i ograniczajmy przesiadywanie malucha przed telewizorem czy komputerem. Należy dbać o to, by dziecko mogło się skupić na jednej czynności. Kiedy je, nie włączajmy radia. Kiedy czyta, niech nie je. Bardzo ważne jest to, aby zadbać o obszar pracy dziecka. Miejsce gdzie np. czyta, powinno być jasne, wygodne i ciche, z małą ilością przedmiotów dookoła.
Leczenie ADHD odbywa się zazwyczaj wielokierunkowo i obejmuje psychoedukację, naukę sposobu postępowania i pracy z dzieckiem, psychoterapię, a także leczenie farmakologiczne. Psychoterapia jest zazwyczaj nastawiona na poprawę samooceny, bądź też lepsze rozumienie oczekiwań otoczenia i własnych reakcji, a także trening umiejętności społecznych i terapię zaburzeń uwagi. Należy pamiętać, że wymaga ona ciągłej, długotrwałej pracy nad dzieckiem.
Jeśli metody psychoterapeutyczne nie pomagają, włącza się farmakoterapię. Według najnowszych europejskich wytycznych NICE (organizacji wydającej rekomendacje dotyczące standardów leczenia), obecnie nie zaleca się przerywania terapii lekowej nawet na czas wakacji. Według ekspertów po uzyskaniu adekwatnej odpowiedzi na farmakoterapię, leczenie farmakologiczne ADHD powinno być kontynuowane tak długo, jak pozostaje klinicznie skuteczne. Przerwa w leczeniu przynosi niejednokrotnie więcej szkody niż korzyści. Efekty osiągnięte w terapii podczas roku szkolnego mogą zostać cofnięte. Trzeba pamiętać, że ADHD to problem nie tylko szkolny - dziecko musi na co dzień dobrze funkcjonować również w domu, czy na podwórku w czasie wakacji.
Więcej o programie: "Dziecko i świat za pan brat": www.adhdonline.pl