Panika kojarzy nam się przeważnie z zachowaniem ludzi, a szczególnie grupy ludzi, którzy nagle znaleźli się w dużym niebezpieczeństwie. Znamy sceny z filmów czy też relacji dziennikarskich, gdzie tłumy uciekają przed falą tsunami, zamachowcem lub innym niebezpieczeństwem. Czy jednak panika jest związana wyłącznie z sytuacjami zagrożenia? Niestety nie.
Ataki paniki mogą pojawić się bez istotnej przyczyny i dosięgnąć nas w najmniej oczekiwanym momencie - nawet jeśli do tej pory nie cierpieliśmy na takie zaburzenie. Ataki paniki nie są niczym przyjemnym i dość znacząco utrudniają funkcjonowanie. Warto być na nie przygotowanym.
Jak zaczyna się atak paniki? W jaki sposób go rozpoznać?
Jak wspomniano już wcześniej, atak paniki może pojawić się nagle, bez żadnego zewnętrznego bodźca. Są jednak osoby, które o wiele bardziej są narażone na pojawienie się takiego zaburzenia. Ataki paniki dotykają bowiem często osoby, które cierpią na depresję, są raczej pesymistami, żyją w stresie czy też duszą w sobie różnego rodzaju obawy (dotyczące choroby, śmierci, utraty bliskiej osoby itp.). Na ataki paniki bardzo często cierpią także osoby, które doświadczyły w swoim życiu negatywnych przeżyć i nie uporały się z traumą.
Objawy ataku paniki. Po czym go rozpoznać?
Jak zatem poznać, że my lub członek naszej rodziny, znajomy czy też osoba w komunikacji miejskiej doznaje właśnie ataku paniki? Wśród objawów możemy wyróżnić między innymi:
- szybkie bicie serca;
- nudności;
- ból brzucha;
- zawroty głowy;
- pocenie się;
- drżenie mięśni;
- problemy z oddychaniem;
- problemy z wysłowieniem się;
- uczucie duszności;
- ucisk lub ból w klatce piersiowej;
- uderzenie gorąca lub zimna.
Ataki paniki trwają jedynie kilka minut i powoli ustępują, ale wiedza o tym, jak pomóc w takiej sytuacji sobie lub osobie z naszego otoczenia, jest bardzo ważna.
Jak poradzić sobie z atakiem paniki?
Jeśli sami doświadczymy ataku paniki możemy próbować tłumaczyć sobie, że to tylko chwilowy stan, który zaraz przeminie. Istotne jest także zapanowanie nad oddechem: należy robić powolne, głębokie wdechy i wydechy, co pozwoli wyrównać tętno i rozluźnić nasze mięśnie. Dobrze jest też starać się odwrócić uwagę od sytuacji, w której się znaleźliśmy. Skupiajmy się na liczeniu osób dookoła nas, na przypomnieniu sobie ulubionego filmu, spróbujmy zadzwonić do bliskiej osoby i porozmawiać o czymś przyjemnym.
Jeżeli widzimy, że ktoś w naszym otoczeniu doświadcza właśnie ataku paniki, spróbujmy mu pomóc, ale w wyważony i delikatny sposób. Nie starajmy się przekonywać go, że panikuje bezpodstawnie i nie reagujmy nerwowo. Możemy zasugerować mu, w jaki sposób warto uspokoić oddech, zacząć rozmawiać z nim na temat jego ulubionej książki, zwierzaka czy wakacyjnych planów. Taka pomoc jest nieodzowna dla osób, które na co dzień zmagają się z atakami paniki.
Jeśli napady paniki pojawiają się u ciebie lub u bliskiej ci osoby często i negatywnie wpływają na jakość życia warto jest rozważyć konsultację ze specjalistą. Takie zaburzenia emocjonalne można leczyć zarówno metodą farmakoterapii, jak i psychoterapii.
