Nimfomania - co to takiego?
Nimfomania to inaczej hiperlibidemia, hiperseksualność, erotomania lub po prostu - uzależnienie od seksu. Jeżeli problem dotyczy mężczyzn, zaburzenie określane jest jako satyriasis. Różne nazwy wskazują na jedną istotę problemu, którą jest ciągłe odczuwanie pożądania seksualnego, prowadzące do podejmowania ryzykownych zachowań.
Nimfomania jest zaburzeniem psychicznym, które jest klasyfikowane w grupie uzależnień. U osoby chorej, uwidacznia się dominacja pragnienia rozładowania napięcia seksualnego nad innymi potrzebami. Mówiąc wprost - seks staje się tematem dominującym, co nie pozostaje bez wpływu na pozostałe sfery życia - rodzinną, towarzyską oraz zawodową. Uzależnienie silnie odbija się też na samoocenie osoby chorej.
)
W przypadku nimfomanii, należy mówić o mechanizmie powstawania nałogu identycznym, jak w przypadku innych uzależnień. Osiągnięcie spełnienia seksualnego doprowadza do wzrostu poziomu endorfin i w konsekwencji - do pobudzenia układu nagrody w mózgu. Następstwem tego jest poprawa samopoczucia i wzrost zadowolenia, jednak gdy poziom hormonów szczęścia zaczyna spadać, osoba uzależniona zaczyna szukać kolejnych źródeł przyjemności.
Nimfomania - objawy
Objawy nimfomanii są na tyle nieswoiste, że łatwo je pomylić z dużymi potrzebami seksualnymi lub chęcią poszukiwania nowych doświadczeń. Uzależnienie można podejrzewać, gdy:
- pojawia się notoryczne myślenie o seksie - osoba uzależniona kieruje niemal każdą swoją myśl w stronę przyjemności seksualnej, planuje stosunki i ciągle szuka nowych możliwości realizacji swoich fantazji. Taki stan może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie lub znacząco utrudniać działanie w innych sferach życia;
- podejmowane są stosunki z wieloma partnerami - o ile seks z różnymi osobami nie musi świadczyć (i często nie świadczy) o uzależnieniu, to warto podkreślić, że jeżeli partnerzy seksualni danej osoby nie odpowiadają jej preferencjom (są dla niej nieatrakcyjni), można podejrzewać występowanie zaburzenia w tej sferze;
- następuje utrata kontroli nad częstością masturbacji - częsta masturbacja nie musi wskazywać na jakikolwiek problem, jednak nie dotyczy to sytuacji, w której ta forma zaspokajania potrzeb seksualnych całkowicie wymyka się spod kontroli lub prowadzi do uszkodzeń ciała.
Wymieniając objawy nimfomanii lub satyriasis, nie można nie wspomnieć o poczuciu utraty kontroli nad tą strefą życia. Osoba uzależniona czuje, że jej zachowanie jest nieakceptowalne, odczuwa wstyd i wrażenie utraty godności, a mimo to nadal podejmuje pewne czynności.
Nimfomania: przyczyny powstawania
Nie da się wskazać jednej przyczyny występowania tego zaburzenia. Specjaliści są zdania, że ryzyko wystąpienia uzależnienia od seksu jest większe u osób, które w okresie dzieciństwa doświadczyły traumy seksualnej, np. były molestowane. Inne czynniki, które mogą doprowadzić do wystąpienia problemu w tej sferze, to:
- niska samoocena,
- regularne doświadczanie silnego stresu,
- skłonność do przeżywania negatywnych emocji,
- brak zdolności współczucia samemu sobie,
- słaba regulacja impulsów.
Najnowsze badania wskazują, że nimfomania może być zaburzeniem o podłożu hormonalnym, związanym z nadprodukcją oksytocyny.
Nie można nie wspomnieć, że uzależnienie od seksu częściej jest rozpoznawane u osób z osobowością socjopatyczną, wieloraką i chwiejną emocjonalnie.
)
Nimfomania: leczenie
Kompleksowe leczenie nimfomanii jest realizowane dwutorowo - poprzez wdrożenie psycho- i farmakoterapii. W pierwszym przypadku, najlepsze rezultaty daje terapia poznawczo-behawioralna i psychodynamiczna. Specjaliści są zdania, że terapią powinny być objęte nie tylko osoby uzależnione, ale także ich partnerzy.
Terapia farmakologiczna polega na przyjmowaniu selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, leków antyadrogenowych i neuroleptyków.
Zobacz też: Egoizm czy egocentryzm? Czym się różnią? Kim jest egoista?
