Psychoza to termin używany w mowie potocznej bardzo często. W ten sposób często określa się zachowania odbiegającego od normy lub jakieś niezrozumiałe dla nas obsesje. Jednak przez to, że nazwa ta używana jest często w takich sytuacjach, wiele osób nie zna jej prawdziwego znaczenia.
Psychoza to określenie na różnego typu zaburzenia w postrzeganiu rzeczywistości. W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 klasyfikowane są one głównie w pozycjach F 2x i F 3x.
Nazwa "psychoza" powstała ona z połączenia dwóch greckich słów:
Osoby dotknięte tego typu schorzeniami mogą na przykład odczuwać dotyk lub słyszeć różne głosy, mimo że nie mają one miejsca w rzeczywistości. Chory nie zdaje sobie z tego jednak sprawy i wydaje mu się przez cały czas, że funkcjonuje normalnie. Nie działają wówczas żadne argumenty innych osób, które na przykład przekonują chorego o nieprawdziwości urojeń. To często prowadzi do spięć i konfliktów. Poza tym chorzy czują się odtrąceni przez najbliższych, co często prowadzi do ich izolacji.
Jakie zaburzenia zalicza się do grypy zaburzeń psychotycznych? To ich podstawowy podział:
Schizofrenia - pasmo kłamstw, odtrącenia, lęku >>
Jakie są główne przyczyny psychozy? Najogólniej rzecz ujmując, stany tego typu wywoływane są przez zakłócenia w funkcjonowaniu neuroprzekaźników (są to substancje pozwalające na komunikację komórek nerwowych). Wśród czynników mogących wpłynąć na pojawienie się schorzeń wymienia się zazwyczaj narkotyki, dopalacze, alkohol oraz różne choroby psychiczne i somatyczne.
Typowe zachowania dla osób dotkniętych takimi zaburzeniami to m.in.:
Schizofrenia - nieleczona choroba odbiera sens życia >>
Ostra psychoza międzynapadowa występuje u osób chorych na padaczkę. Może trwać kilka dni, a w skrajnych przypadkach nawet kilka tygodni. Pojawiają się wówczas urojenia paranoidalne, a także omamy słuchowe.
Nie należy jej mylić z psychozą padaczkową, która występuje w trakcie napadów padaczki.
Schorzenia z grupy psychoz są zazwyczaj możliwe do wyleczenia. Dobrze jest jednak rozpocząć leczenie na wczesnym etapie rozwoju. To nie tylko zaoszczędzi wielu cierpień choremu, ale także zwiększy szansę na to, że choroba już nigdy więcej nie zaatakuje.
Najważniejszym elementem terapii w tego typu przypadkach jest leczenie farmakologiczne. Chorym podaje się leki przeciwpsychotyczne, blokujące część neuroprzekaźników. Dzięki temu usuwane są objawy choroby w postaci urojeń czy halucynacji. Uzupełnieniem leczenia farmakologicznego jest zazwyczaj psychoterapia.
Osoby z bliskiego otoczenia osoby dotkniętej zaburzeniem psychotycznymi powinny jak najszybciej zgłosić się z nią do lekarza psychiatry. Tak, jak zostało to podkreślone wcześniej, chorzy nie zdają sobie sprawy, że przeżywane przez nich stany są nieprawdziwe. Mogą więc przez to wzbraniać się przed wizytą u specjalisty i ignorować uwagi innych.
W trakcie leczenia musimy pamiętać także o tym, by nie wykluczać chorego z normalnego życia i okazywać mu jak największe wsparcie. Nie powinniśmy z nim także dyskutować i kłócić się na temat urojeń.
Zobacz także: