Homoseksualność - co to jest?
Homoseksualizm może być rozumiany na różne sposoby. Jednym z nich jest powiązanie homoseksualizmu z zachowaniem seksualnym, czyli kontaktami seksualnymi z osobami tej samej płci. Niekiedy takie zachowania występują u osób, które uważają się za osoby heteroseksualne, bez przyjmowania tożsamości homoseksualnej. W większości przypadków homoseksualizm wiąże się z przyjęciem tożsamości homoseksualnej i odczuwaniem stałego pociągu do osób tej samej płci.
Istotną sprawą jest nazewnictwo, które w wielu sytuacjach budzi kontrowersje. Obecnie uważa się, że słowo „homoseksualista” ma nieco negatywny wydźwięk, a lepiej odbierane są określenia „osoba o orientacji homoseksualnej” oraz „osoba homoseksualna”. Kobietę o orientacji homoseksualnej można nazwać „lesbijką”, natomiast mężczyznę „gejem”.
Co to znaczy homoseksualny?
Słowo homoseksualizm wzięło się z połączenia greckiego słowa „homois” oznaczającego „równy, taki sam” ze słowem „sexualis” oznaczającego „płciowy”. Termin homoseksualizm został wprowadzony w 1868 roku przez Karla Kertbenego. Pisarz wprowadził termin homoseksualizmu jako przeciwieństwo dla heteroseksualizmu. W 1892 roku homoseksualizm pojawił się w literaturze jako termin medyczny, jednak początkowo miało on negatywny wydźwięk i był wiązany z patologią. Przez wiele lat klasyfikowany był jako choroba, a dopiero w 1990 roku orientacja ta została wykreślona przez Światową Organizację Zdrowia z listy chorób i problemów zdrowotnych. Obecnie niestety wciąż w wielu kręgach uważany jest za patologię, co wiąże się z dyskryminacją osób homoseksualnych.
Homoseksualiści w Polsce
W Polsce homoseksualiści wciąż w wielu środowiskach są traktowani jako osoby gorsze, odmienne. Mimo że psychiatrzy oraz seksuolodzy są zgodni, że homoseksualizm nie jest przejawem choroby, zaburzeń psychicznych czy stanem patologicznym, praktykowane jest leczenie seksualizmu. Do leczenia homoseksualizmu, ale również biseksualizmu, wykorzystywana jest tak zwana terapia konwersyjna. Tymczasem ingerencja w poczucie tożsamości seksualnej może prowadzić do zaburzeń osobowości i innych problemów natury psychicznej. Wraz ze wzrostem świadomości i tolerancji środowiska homoseksualne są jednak coraz częściej akceptowane.
W niektórych krajach związki homoseksualne są uznawane prawnie. Związki partnerskie osób tej samej płci są uznawane między innymi w Danii, Szwecji, Norwegii oraz Islandii. Małżeństwa jednopłciowe są legalne w Hiszpanii, Belgii, Kanadzie, Holandii, RPA, a także w niektórych stanach USA. W niektórych krajach związki jednopłciowe mogą nawet adoptować dzieci.
Test na homoseksualność
W Internecie znaleźć można wiele testów, które rzekomo pozwalają potwierdzić lub wykluczyć homoseksualizm. Rozwiązując takie testy należy jednak pamiętać, by traktować je z przymrużeniem oka. Określenie orientacji seksualnej powinno wynikać z tego, co się odczuwa, a nie powinno być wynikiem testów, w których wiarygodność należy wątpić.
Osoba, która zorientowała się, że jest homoseksualna, powinna na początku oswoić się z sytuacją i spróbować wejść w relację, aby sprawdzić, czy to co czuje jest prawdziwe. Ważny jest również sposób, w jaki nastąpi ujawnienie orientacji homoseksualnej przed bliskimi. Ujawnienie nie może mieć miejsca podczas kłótni czy w przypadkowym momencie. Do rozmowy należy się odpowiednio przygotować i podejść do niej ze spokojem.
Przyczyny homoseksualizmu
Przyczyn homoseksualizmu szuka się od wielu lat, jednak badania nie pozwalają wyciągnąć jednoznacznych wniosków. Jedna z teorii dotyczących genezy seksualizmu mówi, że orientację seksualną na całe życie determinuje pierwszy kontakt seksualny.
W latach 80. XX wieku prowadzono badania mające na celu powiązanie orientacji homoseksualnej z sytuacją rodzinną danej osoby, doszukując się związku homoseksualizmu z między innymi brakiem ojca czy dominacją matki w rodzinie. W latach 90. XX wieku pojawiły się badania, których autorzy szukali przyczyny homoseksualizmu w biologii, a nie w uwarunkowaniach psychologicznych czy społecznych. Wprawdzie przedstawione wyniki pokazywały, że u mężczyzn homoseksualnych występuje mniejsza grupa neuronów w podwzgórzu, jednak środowisko naukowe skrytykowało metodę badawczą, a badania te nie zostały uznane za wiarygodne. Badano również kwestie genetyczne, jednak badania nie wykazały, iż homoseksualizm może być dziedziczony.
