Twierdzenie "biseksualność" odnosi się do uczuć i zachowań seksualnych wykazywanych przez jednego osobnika zarówno do płci męskiej, jak i żeńskiej. Z praktycznego punktu widzenia oznacza to, że człowiek żyjący w związku heteroseksualnym wykazuje popęd płciowy również do osobników swojej płci. Badania wykazały, że w tej orientacji seksualnej o wyborze partnera nie musi decydować jedynie biologiczna płeć, ale także wiele czynników (zarówno psychicznych, jak i fizycznych), które nie są z nią bezpośrednio związane. Badania przeprowadzone na terenie Stanów Zjednoczonych w roku 2002 wykazały, że pożądanie seksualne do obojga płci wykazuje 1,9% kobiet oraz 1% mężczyzn. Orientacja ta jest więc w skali populacji rzadkością. W literaturze naukowej termin biseksualizm odnosi się również do świata zwierząt.
Orientacja biseksualna z psychologicznego punktu widzenia mieści się gdzieś pomiędzy hetero- a homoseksualizmem. Obecnie bardzo często w potocznym języku polskim spotkać można jej skrótową wersję ograniczoną jedynie do dwóch pierwszych liter: bi. Wersja ta jest jednak nieoficjalna i nie stosowana w podręcznikach medycznych i psychologicznych.
Do identyfikacji orientacji seksualnej wśród osób decydujących się na tego typu badanie wykorzystuje się zarówno skalę Kinseya, jak i tabelę Kleina. W pierwszym przypadku stosowana jest skala od 0 do 6, gdzie 0 oznacza heteroseksualizm, a 6 homoseksualizm. Jednakże najnowsze badania pokazują, że przypisanie orientacji biseksualnej wartości znajdujących się pomiędzy 0 a 6 nie daje miarodajnego wyniku. Ludzka seksualność jest bowiem bardziej złożona i indywidualna niż sądzono pierwotnie. Tabela Kleina pozwalająca wyznaczyć typ seksualności, bierze pod uwagę także czynniki środowiskowe, takie jak pociąg seksualny, zachowania oraz przynależność społeczną.
Pomimo tego, że za przyczynę homoseksualizmu i biseksualizmu coraz częściej uważane są czynniki środowiskowe oddziałujące na człowieka w czasie jego rozwoju, to badania naukowe wykazują pewne odchylenia w psychice osób o takich orientacjach seksualnych. Większość przebadanych osób biseksualnych, w porównaniu z osobami heteroseksualnymi, cechuje większe prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań psychicznych, jak stany lękowe czy depresja. U biseksualistów częściej notowano także próby samobójcze, masochizm oraz nadużywanie środków psychoaktywnych. Ze względu na brak wiarygodnych badań mogących w pełni wytłumaczyć tego typu zachowania, przyjmuje się, że za taki stan rzeczy odpowiedzialna jest dyskryminacja czy wrogość społeczna.
Często spotkać się można z opinią, że biseksualizm obserwowany jest częściej po stronie kobiet niż mężczyzn. Okazuje się, że jest to prawdą, gdyż badania przeprowadzone na prawie 350 kobietach wykazały u nich podobne pobudzenie seksualne zarówno na widok atrakcyjnej kobiety i przystojnego mężczyzny. Kolejne badanie prowadzone przez profesor Elizabeth Morgan z Boise Satte University wykazało, że aż 60% z blisko 450 kobiet heteroseksualnych, przynajmniej raz w swoim życiu odczuwało seksualny pociąg do innej kobiety. 50% wszystkich uczestniczek ankiety przyznało się również do fantazji erotycznych, w których brały udział inne przedstawicielki płci pięknej. Inaczej sprawa wygląda wśród mężczyzn, którzy w większości przypadków są albo skrajnymi homoseksualistami albo heteroseksualistami.
Oprócz ludzi, biseksualizm notowany jest również u innych gatunków zwierząt, między innymi biseksualne są:
Obserwacje nad zachowaniem wykazały, że niektóre z wymienionych powyżej zwierząt pomimo możliwości wyboru osobnika płci przeciwnej wybierały przedstawicieli swojej płci. Wybór taki nie był stały, a aktywność seksualna obserwowana była zarówno z osobnikami męskimi, jak i żeńskimi. Przykładem mogą być samce morsów, które poza okresem godowym wykazują homoseksualną aktywność płciową. Jednak okres godowy oznacza dla nich powrót do współżycia heteroseksualnego.
To również może cię zainteresować: