Węgorczyca, czyli o konsekwencjach zakażenia larwami węgorka jelitowego

Węgorczyca zaliczana jest do chorób pasożytniczych. Schorzenie najczęściej spotykane jest w klimacie tropikalnym, a próby jego wyleczenia, na skutek samozakażenia mogą ciągnąc się przez wiele lat.

Dołącz do nas na Facebooku!

Objawy

Zależą od intensywności zarażenia i okresu rozwoju pasożyta:

- obrzęk, zaczerwienienie i świąd w miejscu wniknięcia larwy

- przy zagnieżdżeniu larw w płucach: kaszel, zapalenie oskrzeli, duszność , krwioplucie, zapalenie płuc

- przy zagnieżdżeniu larw w jelitach - bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia, utrata apetytu, osłabienie, chudnięcie

Przyczyny

Zakażenie larwami węgorka jelitowego, który wnika przez skórę do organizmu i pasożytuje w przewodzie pokarmowym. Choroba rozwija się w następstwie zarażenia drogą pokarmową (żywność, woda ) lub jako nadkażenie skóry w okolicy odbytu.

Ryzyko zachorowania

Większe u osób nieprzestrzegających higieny osobistej i higieny posiłków.

Powikłania

Nieleczona prowadzi do postępującego wychudzenia i osłabienia.

Diagnostyka

Badanie kału (ewentualnie treści dwunastniczej, śliny lub moczu ) na obecność węgorka jelitowego.

Leczenie

Wizyta u lekarza pierwszego kontaktu, który przepisze leki przeciwpasożytnicze lub skieruje na leczenie do specjalistycznych ośrodków zajmujących się leczeniem chorób pasożytniczych.

Profilaktyka

Ochrona skóry przy pracach ziemnych, mycie owoców i warzyw, unikanie picia nieprzegotowanej wody pochodzącej z niepewnego źródła.

Czytaj także:

Glista ludzka

Aktynomikoza

Tasiemiec

Rotawirusy

Bąblowica

Więcej o: