- bladość skóry i błon śluzowych
- uczucie osłabienia, duszność po wysiłku
- bóle głowy , szmer skurczowy nad sercem
- łamliwość włosów i paznokci, zajady w kącikach ust, zmiany na błonie śluzowej języka, gardła i przełyku powodujące ból i pieczenie przy przełykaniu
- utrata krwi, np. podczas miesiączki, z przewodu pokarmowego (choroba wrzodowa) i inne;
- brak żelaza w diecie (np. w przypadku ścisłej diety wegetariańskiej);
- zwiększone zapotrzebowanie na żelazo (np. w ciąży i podczas karmienia piersią).
Jest większe u kobiet, zwłaszcza ciężarnych, osób intensywnie pracujących fizycznie, wegetarian i wegan.
Analiza krwi w celu określenia stężenia hemoglobiny, liczby erytrocytów i hematokrytu oraz stężenia żelaza w surowicy. W celu odkrycia przyczyn anemii należy zbadać kał na tzw. krew utajoną, u kobiet wykonać badanie ginekologiczne .
Podawanie preparatów żelaza przez min. 3 miesiące. Leki doustne podaje się po jedzeniu. W razie nieprawidłowego wchłaniania z układu pokarmowego, preparaty żelaza podaje się dożylnie. Konieczne jest także leczenie przyczyn niedokrwistości (np. krwawienia).