Zgodnie z tym, co pisze portal NaGrzyby.pl, sinoblaszka trującego (Chlorophyllum molybdite) łatwo pomylić z jadalną czubajką kanią (Macrolepiota procera) i czubajką gwiaździstą (Macrolepiota konradii). Nawet nazwy są nieco mylące. Polskie synonimy dla sinoblaszka trującego to czubajka zieleniejąca lub czubajka zielonawa. Lubi podłoże trawiaste, pojawia się na trawnikach, łąkach, na ściółce w lasach liściastych oraz sosnowych, szczególnie na ich obrzeżach i polanach. Rośnie samotnie, rozproszony lub w grupach. Występuje głównie w Ameryce Północnej oraz w krajach tropikalnych. Pojawił się także w Europie, ale - według portalu NaGrzyby.pl - nie zaobserwowano go jeszcze w naszym kraju.
Sinoblaszek trujący pojawia się pod koniec lata i jesienią, w zatem o tej samej porze co jadalna kania. Ma łagodny smak, nic więc nie wskazuje na to, że jest tak silnie trujący. Może nawet spowodować śmierć, jeśli zostanie zjedzony w większych ilościach. Objawy są szczególnie dotkliwe, gdy grzyb jest spożywany na surowo (gotowanie zmniejsza nieco ilość toksyn). Objawy pojawiają się zwykle w ciągu 30 minut do dwóch godzin po spożyciu i obejmują senność, ciężkie wymioty i biegunkę, czasami z krwawieniem z jelit i znaczną utratą płynów i elektrolitów. Może wystąpić niebieskawe zabarwienie warg, języka i paznokci. Zgłaszano przypadki śmiertelne wśród małych dzieci.
Jak wygląda sinoblaszek trujący?
Ma kapelusz o średnicy od 10 do 22 cm. Kapelusz najpierw przybiera kształt kulisty, potem wypukły, a następnie rozpościera się niczym parasol. Na zewnątrz ma białawy lub kremowy kolor, a pokryty jest odstającymi i nieregularnie rozmieszczonymi łuskami w kolorze od beżoworóżowego po brązowy. Brzeg kapelusza pozostaje gładki, środek jest brązowy.
Hymenofor sinoblaszka trującego (hymenofor to część owocników grzybów, tworzy się na dolnej stronie kapelusza i przybiera różne formy, na przykład blaszkowaty, rurkowaty) ma początkowo kolor biały. Im starszy jest grzyb, tym bardziej zielenieje od spodu - blaszki przebarwiają się i nabierają zielonawego koloru. Są gęste, wolne lub delikatnie przyrośnięte do trzonu w górnej części. Trzon sinoblaszka osiąga 7-20 cm wysokości, ma cylindryczny kształt, delikatnie zwężający się ku górze, natomiast dolna część pozostaje bulwiasta. Jest pusty w środku, ma biały pierścień z zielono- brązową krawędzią.
Sinoblaszek trujący - co go odróżnia od kani?
Od czubajki kani i czubajki gwiaździstej odróżnia go zielonkawy kolor hymenoforu i zielonoszary wysyp zawodników. Ponadto, w przeciwieństwie do czubajki kani i czubajki gwiaździstej, trzon sinoblaszka trującego pozostaje gładki. Najbardziej oczywistą cechą, wyróżniająca sinoblaszka trującego, są zielonkawe blaszki pod spodem kapelusza.
Źródła: NaGrzyby.pl, mushrumexpert.com
