Jak powszechnie wiadomo, idealna temperatura naszego organizmu to 36,6 stopni Celsjusza. O hipotermii mówimy w przypadku, kiedy temperatura ta wynosi 41 stopni lub więcej. W takiej sytuacji dochodzi do bezpośredniego zagrożenia nie tylko zdrowia, ale i życia. Udar cieplny w 12 proc. przypadków prowadzi bowiem do zgonu. Jak zatem rozpoznać przegrzanie organizmu i w porę zareagować?
Zanim dojdzie do udaru cieplnego często występują jeszcze dwa etapy, które go poprzedzają. Mowa tutaj o przegrzaniu organizmu oraz wyczerpaniu cieplnym. Rozpoznanie tych stanów i podjęcie odpowiednich działań może pomóc w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia udaru cieplnego i związanych z nim konsekwencji zdrowotnych.
Przegrzanie organizmu jest bardzo częstym stanem podczas letnich upałów, kiedy temperatura powietrza przekracza 31 stopni Celsjusza. Objawy przegrzania organizmu to m.in.:
Jeśli w porę nie zostaną podjęte odpowiednie czynności, może dojść do wyczerpania cieplnego organizmu. Pacjent odczuwa wówczas ogromne pragnienie, przyspieszenie akcji serca, ból głowy. Pojawiają się także spłycenie oddechu, nudności i wymioty. Skóra takiej osoby jest blada i chłodna, a także spocona. Co więcej, w tym stanie dochodzi do lekkiego odwodnienia, a także podwyższenia temperatury ciała do nawet 40 stopni Celsjusza.
Następnie u pacjenta może dojść do udaru cieplnego. Wówczas temperatura ciała jest wyższa niż 40 stopni Celsjusza, a także dochodzi do ciężkiego odwodnienia. Obserwuje się zaczerwienienie skóry, jej suchość i wzmożone ucieplenie. Pojawiają się objawy neurologiczne, takie jak: majaczenie, zawroty głowy, splątanie, bełkotliwa mowa. Może dojść również do utraty przytomności i wstrząsu.
Warto dodać, że niekiedy udar cieplny pojawia się nagle, bez żadnych wcześniejszych objawów ostrzegawczych. Taka sytuacja jest bardzo niebezpieczna i wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
To, po jakim czasie wystąpią objawy przegrzania organizmu zależy od wielu czynników. Ważny jest tutaj między innymi czas przebywania na słońcu, stosowana ochrona, nawodnienie organizmu, wiek i płeć danej osoby, choroby współistniejące czy nawet osobnicza tolerancja wysokiej temperatury.
Warto pamiętać, że codziennie - szczególnie latem - powinniśmy wypijać co najmniej dwa litry płynu dziennie, stosować kremy z filtrem, ochraniać głowę i ograniczać ekspozycji na słońce. W godzinach południowych na zewnątrz nie powinny wychodzić osoby chorujące na cukrzycę, nadciśnienie, choroby układu oddechowego i krwionośnego, a także kobiety w ciąży, osoby starsze i dzieci.