Chcąc opisać w prosty sposób, czym jest biegunka cukrzycowa, można użyć skrótu myślowego, który mówi, że jest to objaw powikłań cukrzycy. Zaburzenia związane z tą chorobą mogą mieć bardzo rozległy charakter. Jednym z nich jest występowanie problemów z wypróżnianiem, biegunka, wymioty i wiele innych. Jak z tym walczyć? Przeanalizujemy naukowe ustalenia.
Biegunka cukrzycowa. Objaw neuropatii autonomicznej
Aby zrozumieć, skąd bierze się biegunka cukrzycowa, należy w pierwszej kolejności poszukać jej przyczyn. Bezpośrednim powodem występowania nieprzyjemnych dolegliwości jest cukrzyca. Jednak to nie choroba sama w sobie oznacza pojawienie się biegunki, lecz moment, w którym dojdzie do neuropatii autonomicznej.
Czym jest cukrzycowa neuropatia autonomiczna? To częste powikłanie występujące wśród pacjentów od lat zmagającym się z cukrzycą. Zdarza się, że pomimo leczenia dochodzi do uszkodzenia układu nerwowego. Według specjalistów głównym czynnikiem jest utrzymująca się hiperglikemia, która powoduje zmniejszenie przepływu krwi przez naczynia krwionośne związane z układem nerwowym.
W artykule naukowym autorstwa Sebastiana Szczyrby, Grzegorza Kozery, Walentego M. Nyki, z Kliniki Neurologii Dorosłych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku oraz Leszka Bieniaszewskiego z Zakładu Fizjologii Klinicznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku, poświęconym zagadnieniu wspomnianej neuropatii możemy przeczytać, iż zjawisko to jest dość powszechne nie tylko w Polsce.
W badaniach przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii średnia częstość występowania neuropatii wśród chorych na cukrzycę wynosiła 28,5 proc., ze zróżnicowaniem w zależności od typu cukrzycy
- informują specjaliści.
Neuropatia autonomiczna dotyka chorych zarówno z cukrzycą typu 1, jak i typu 2. Może dotyczyć każdego organu zaopatrywanego przez włókna autonomiczne
- czytamy.
Lekarze podkreślają, że neuropatia może pojawić się w dowolnym stadium choroby. Jednak zjawisko dotyczy głównie osób, które leczą się na cukrzycę dłużej niż 20 lat i w nieprawidłowy sposób kontrolują glikemię.
W badaniach chorych na cukrzycę typu 2 po 10 latach trwania choroby stwierdzono dysfunkcję przywspółczulną u 65 procent i łączoną dysfunkcję współczulno-przywspółczulną u 15,2 proc. pacjentów, ale szacunki te bywają zmienne w zależności od stosowanych kryteriów diagnostycznych
- piszą naukowcy.
Choć badania mające na celu znalezienie bezpośredniej przyczyny pojawienia się neuropatii autonomicznej nie przynoszą jednoznacznej odpowiedzi, to jednak lekarze zaznaczają, że są dwie teorie. Genezą schorzenia może być zarówno podłoże metaboliczne, jak i niedokrwienne.
Diagnostyka i leczenie biegunki cukrzycowej
Diagnostyka biegunki cukrzycowej polega na wykluczeniu innych chorób wywołujących przewlekłe problemy z wypróżnianiem się. Lekarz podczas dokładnego wywiadu stara się wykluczyć możliwość zakażenia wirusowego, niewłaściwe odżywianie, czy inną chorobę, która może powodować tego typu objawy.
Ze względu na wspomniany powyżej fakt, iż patogeneza biegunki cukrzycowej nie jest jednoznacznie określona, leczenie opiera się na zwalczaniu objawów. Pacjent otrzymuje określone zalecenia, co do rodzaju diety. Istotna jest odpowiednia ilość płynów i elektrolitów. W okresie występowania biegunki nie zaleca się także spożywania potraw bogatych w błonnik.
Ponadto specjalista może przepisać odpowiednie leki, które przyniosą ulgę. Pośród nich znajdują się preparaty usprawniające perystaltykę żołądka, wiążące drażniące kwasy tłuszczowe, poprawiające koordynację motoryki żołądka, a także leki zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku.
