Czym jest SIBO? To skrót od angielskiej nazwy "small intestinal bacterial overgrowth", czyli przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego. Jest mało znaną, choć wcale nie tak rzadką chorobą. Może też towarzyszyć zespołowi jelita drażliwego i innym zaburzeniom układu pokarmowego, takim jak choroba Leśniowskiego-Crohna, a także innym schorzeniom, w tym celiakii, niedoczynności tarczycy, zapaleniu trzustki, chorobie Parkinsona, twardzinie układowej, cukrzycy oraz chorobie wieńcowej. Ponadto SIBO zdarza się przy nadkwasocie lub wrzodach żołądka u osób leczonych inhibitorami pompy protonowej, czyli zmniejszającymi wydzielanie kwasów żołądkowych. SIBO dotyka też pacjentów po operacji brzucha.
Do rozwoju choroby dochodzi, gdy flora bakteryjna jelita grubego przedostanie się w nadmiarze do jelita cienkiego i tam zacznie się namnażać.
Objawy SIBO to ból brzucha, zaparcia lub biegunki, mdłości, wzdęcia, uczucie pełności w jamie brzusznej, zgaga. Ponadto nierzadko pojawiają się objawy niedoboru żelaza oraz witamin A, D, B12 i szybka utrata masy ciała. Nierzadko pojawia się uczucie nadmiernego zmęczenia, a niekiedy także ból głowy.
To schorzenie leczy się przede wszystkim antybiotykami, które mają zniszczyć nadmiar bakterii w układzie pokarmowym. Niekiedy konieczna jest operacja chirurgiczna, jeżeli przyczyna choroby tkwi w nieprawidłowościach anatomicznych jelita. Warunkiem wyleczenia jest trzymanie się odpowiedniej diety przez pewien czas, do momentu aż flora bakteryjna się ustabilizuje.
Podstawową cechą tej diety jest eliminacja cukru z posiłków. Dieta zalecana przy SIBO nosi nazwę FODMAP - to skrót, który można rozwinąć jako fermentowalne oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i poliole. Zatem nazwa FODMAP odnosi się do cukrów zakazanych przy SIBO. Chodzi o to, aby nie dostarczać pożywki namnażającym się w jelitach bakteriom. Ponadto cukry mogą fermentować w jelitach i nasilać objawy choroby.
Nie wolno jednakże takiej restrykcyjnej diety stosować zbyt długo. Najlepiej skonsultować się ze specjalistą dietetykiem, który dostosuje zalecenia do konkretnego przypadku.
Jakiego typu produkty żywnościowe są zalecane przy SIBO? Możemy bez obaw jeść mięso, ryby, jaja, tofu i bezglutenowe pieczywo, chleb orkiszowy na zakwasie, płatki ryżowe i owsiane, mąkę owsianą, ryż, makaron, komosę ryżową.
Wśród warzyw wybieramy marchew, ogórki, paprykę, seler, pomidory, bakłażan, kukurydzę, bataty, dynię, sałatę, szczypiorek. Jeśli chodzi o owoce mogą to być banany, jagody, kiwi, cytryny, mandarynki, pomarańcze, grejpfruty, cytryny, borówki, truskawki. Przy czym po surowe owoce sięgamy nie częściej niż trzy razy dziennie i zjadamy w niewielkich ilościach.
Dopuszczalne są sery camembert i brie, napoje roślinne, w tym migdałowe i ryżowe, margaryna, masło orzechowe, masło krowie, a ponadto orzechy włoskie, migdały, ziemne, orzechy pekan, piniowe, orzechy makadamia, ziarna sezamu, pestki dyni, słonecznika.
Ważne, aby nasze posiłki były lekkostrawne. Trzeba też pamiętać o piciu około 2 litrów płynów dziennie, najlepiej wody. Posiłki trzeba jeść regularnie, to połowa sukcesu. Nie powinniśmy podjadać między posiłkami.
Więcej artykułów na temat zdrowia przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
A czego unikamy, jeżeli cierpimy na SIBO? Radzi się, aby na czas stosowania diety zmniejszyć radykalne ilości wypijanej mocnej kawy i herbaty, unikać alkoholu, napojów gazowanych i dosładzanych sorbitolem, ksylitolem, mannitolem lub erytrytolem.
Mając SIIBO eliminujemy z menu: