Co to jest grasica? To pytanie pada dosyć często. Wszystko za sprawą faktu, że niewiele mówi się o niej kluczowej roli w pracy całego organizmu. Jednak bez prawidłowego działania grasicy nie byłoby możliwe utrzymanie wysokiej odporności.
Co to jest grasica?
Grasica to gruczoł, a zarazem narząd układu limfatycznego, który znajduje się w śródpiersiu górnym, a ściślej w klatce piersiowej tuż za mostkiem. Z biegiem czasu grasica ulega zmniejszeniu, a u osób dorosłych znajduje się w fazie skrajnego zaniku. Jednak jeśli nie zniknie lub wręcz zacznie się rozrastać to znak, że doszło do miastenii, choroby o przewlekłym charakterze, która może doprowadzić do śmierci.
Grasica jest ściśle związana z układem immunologicznym. To właśnie w tym narządzie dojrzewają limfocyty T (inaczej białe krwinki), odpowiedzialne za odporność.
Jak czytamy artykule medycznym Memorial Sloan Kettering Cancer Center z Nowego Jorku, autorstwa Mohammeda S. Chaudhry, Enrica Velardi, Jarroda A. Dudakov oraz Marcela R.M. van den Brink, gruczoł ten jest niezwykle istotny w obliczu potencjalnego zagrożenia za strony patogenów, a nawet nowotworów. Jak informują naukowcy, grasica jest bardzo wrażliwa na urazy i przewlekłe uszkodzenia. Mimo to ulega regeneracji, przywracając swoją funkcję do pewnego stopnia.
Funkcje grasicy
Gruczoł ten sprawuje kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Jednak warto przeanalizować dokładniej jego zadania. Można wyszczególnić kilka podstawowych zadań grasicy:
- dojrzewanie limfocytów T, odpowiedzialnych za niszczenie patogenów i komórek nowotworowych,
- rozwój śledziony i węzłów chłonnych,
- stymulowanie układu odpornościowego,
- produkcję hormonów takich jak tymozyna tymulina, tymopoetyna, tymopentyna, tymostymulina oraz grasiczego czynnika humoralnego.
Liftocyty T powstają w szpiku kostnym, a następnie wędrują do grasicy, tam nabywają zdolność immunologiczną i zaczynają się namnażać. Później przemieszczają się do węzłów chłonnych oraz śledziony. Niedobór hormonu tymozyny wytwarzany przez grasicę prowadzi do rozwoju chorób nowotworowych infekcji grzybiczych oraz wirusowych.
Kiedy grasica nie zanika, czyli co to jest miastenia?
W miarę rozwoju człowieka narząd ten powoli zanika. Przyjmuje się, że rośnie od pierwszych latach życia dziecka do momentu ukończenia trzech lat. Pod wpływem hormonów płciowych grasica powoli zanika. Czasem jednak zdarzają się przypadki, że zamiast prawidłowo się zmniejszać, zaczyna się rozrastać. Mówimy wtedy o miastenii.
Jest to schorzenie autoimmunologiczne polegające na osłabieniu mięśni. Choroba początkowo daje objawy w obrębie twarzy oraz szyi, a z czasem pojawiają się osłabienie mięśni kończyn. Symptomami świadczącymi o miastenii jest również podwójne widzenie, opadanie powiek, czy zmiana mimiki twarzy.
Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Choroby grasicy, nie tylko miastenia
Schorzenia związane z grasicą są często wyjątkowo trudnymi jednostkami chorobowymi. Mowa o różnego rodzaju guzach grasicy, grasiczakach, raku grasicy, czy chłoniakach. Grasiczaki to jedne z najczęściej diagnozowanych chorób nowotworowych zlokalizowanych w śródpiersiu.
Objawy są niejednoznaczne, a ostateczna diagnoza wynika z przeprowadzania badań obrazowych klatki piersiowej. Chory początkowo skarży się na kaszel, duszności oraz bóle w obrębie klatki piersiowej. Symptomy spowodowane są uciskiem guza na inne narządy.
Kolejnym przykładem są chłoniaki. Jednym z nich jest rzadko spotykany, ale wyjątkowo złośliwy chłoniak Burkitta. Jest nowotworem układu chłonnego, który stanowi część układu immunologicznego. W skład układu chłonnego wchodzi grasica, śledziona, szpik kostny oraz węzły chłonne. Jak czytamy na stronie Instytutu Hematologii i Transfuzjologii tkanka limfatyczna występuje w takich narządach jak skóra, płuca, czy żołądek.
Węzły chłonne są rozmieszczone na całym organizmie, limfa, przepływając przez węzły, oczyszcza je z wirusów, patogenów czy komórek rakowych.
Limfocyty B dojrzewają w szpiku kostnym, podczas gdy limfocyty T, w grasicy za mostkiem. Dojrzale limfocyty B i T wspomagają organizm w jego walce z zakażeniami
- informuje Instytut Hematologii i Transfuzjologii.
Przyczyną chłoniaka jest niekontrolowany wzrost limfocytów B oraz T. Na chłoniaka Burkitta najczęściej chorują dzieci i młodzież, według statystyk tego rodzaju nowotwór dotyka w dużej mierze chłopców. Może być spowodowany zakażeniem wirusem Epsteina-Barr, mówimy wtedy o endemicznym chłoniaku Burkitta, lub związany z niedoborem odporności.
