Domowy antybiotyk do picia to receptura znana od lat. Choć przez moment odszedł w zapomnienie, powoli wraca do łask. Jego skład może wydawać się niezbyt smaczny, jednak jeśli chodzi o leczenie, kwestia smaku odchodzi na drugi plan. Jak przyrządzić leczniczy eliksir i dlaczego jest tak skuteczny?
Antybiotyk domowej roboty z przepisu babci
W skład naturalnego antybiotyku wchodzi mleko, miód oraz czosnek. Choć kompozycja może wydawać się co najmniej dziwna, to jednak jest w pełni uzasadniona. Istotne są proporcje, dzięki którym wypita mikstura pomoże w walce z chorobą. Zapewne wielu z nas pamięta ten nietypowy smak, kiedy nasze mamy lub babcie przygotowywały domowe lekarstwo.
Najistotniejszym składnikiem jest czosnek. To właśnie on wykazuje działanie przeciwzapalne, antybakteryjne i przeciwwirusowe. Wspomaga także układ odpornościowy, rozgrzewa i działa napotnie. Miód niweluje nieprzyjemny dla wielu smak czosnku, dodatkowo dzięki swojemu działaniu przeciwzapalnemu stanowi smaczny i zdrowy element mikstury.
Mleko jest źródłem witaminy D tak niezbędnej w stanach przeziębienia. Pijąc tę mieszankę, dostarczamy organizmowi witaminę A, witaminy z grupy B, oraz cynk, fosfor, magnez i potas.
Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.
Domowy antybiotyk z przepisu babci. Sposób przygotowania
Aby ten domowy sposób walki z przeziębieniem mógł wykazać jak największą skuteczność, ważne są nie tylko proporcje, lecz wykonanie. Istotną kwestię stanowi temperatura mleka. Nie może być ono ani gorące, ani zimne. Należy doprowadzić je do wrzenia, a następnie odstawić to przestudzenia. Mleko, do którego będziemy dodawać miód oraz czosnek powinno być lekko ciepłe. Przepis babci jest następujący:
Składniki:
- 250 ml mleka,
- łyżka miodu,
- dwa ząbki czosnku.
Wszystko dokładnie mieszamy i pijemy. Jeśli nie mamy w domu tłustego mleka, można dodać pół łyżeczki masła. Napój spożywamy dwa razy dziennie. Warto po niego sięgać w trakcie grypy, kaszlu chorób gardła, czy innych infekcji. Jednak pamiętajmy, że jest to forma wsparcia naszego organizmu, dlatego nie może stanowić wyłącznej formy leczenia. Jeżeli zaobserwujemy objawy choroby, pierwszym krokiem powinna być konsultacja lekarska.
