Osgood Schlatter to choroba, która często dotyka dzieci i młodzież. Najczęściej pojawia się w fazie szybkiego wzrostu u osób o podwyższonej aktywności fizycznej. W wyniku tej przypadłości dzieci skarżą się na ból i tkliwość w okolicach kolan. Co warto wiedzieć na temat tej choroby? Podajemy ważne informacje.
Wbrew temu, że nazwa nie jest zbyt popularna, to jednak samo schorzenie znane jest już od początków XX wieku. Polega ono na uszkodzeniu guzowatości kości piszczelowej. Jest ono klasyfikowane jako schorzenie urazowe, związane bezpośrednio z szybkim wzrostem kości dlatego głównie zapadają na nią dzieci i młodzież.
Zaobserwowano także, że bardzo często choroba dotyka jednego z kolan. Natomiast czas trwania schorzenia może wynosić nawet kilka lat. Wszystko zależy od stopnia uszkodzenia jądra kostnienia w kości piszczelowej. Choć płeć dziecka nie jest powiązana z przyczynami tej choroby, to jednak okazuje się, że to właśnie chłopcy częściej chorują na Osgooda-Schlattera.
Stan pacjenta pogarsza się i dochodzi do pogłębienia uszkodzeń kostnych jeżeli dziecko uprawia sport wymagający biegu, szybkich zwrotów czy kopnięć, skoki także nie są wskazane.
Choroba Osgooda-Schlattera w początkowej fazie objawia się bardzo łagodnie. Dziecko może skarżyć się na bolesność nóg. Jeśli jednak uprawia jakiś sport i jest w okresie wzrostowym, warto zwrócić uwagę, czy nie występują u niego poniższe objawy:
Jeżeli zaobserwujemy powyższe objawy, należy niezwłocznie ograniczyć aktywność fizyczną dziecka oraz udać się do lekarza pierwszego kontaktu w celu konsultacji medycznej.
Diagnozę stawia lekarz ortopeda dlatego, aby mieć pewność co do tego, czy nasze dziecko cierpi na Osgooda-Schlattera poradnia POZ ma obowiązek skierować nas do lekarza specjalisty.
Po pierwsze diagnostyka. Wykonanie badania RTG wykaże czy doszło do zatarcia struktury kostnej. Guzowatość kości piszczelowej może być zrośnięta w nieprawidłowy sposób. W wyniku czego dochodzi do złego ustawienia rzepki kolanowej.
Specjalista, oceniając stopnień zaawansowania choroby, wdraża odpowiednie leczenie i przekazuje pacjentowi niezbędne zalecenia. Przede wszystkim jest nim ograniczenie aktywności ruchowej, aby nie doprowadzić do pogłębienia uszkodzeń, a w przyszłości nie narazić dziecka na bolesne urazy.
Leczenie opiera się głównie na podaniu niesteroidowych preparatów przeciwzapalnych. Są jednak przypadki, kiedy choroba Osgooda-Schlattera wkroczyła w III fazę i konieczna jest operacja. Dlatego tak ważne jest, aby nie lekceważyć początkowym symptomów i nie doprowadzić do zaostrzenia schorzenia.