Więcej podobnych tematów na stronie głównej Gazeta.pl
Mleczko pszczele - jak powstaje?
Mleczko pszczele pojawia się w ulu za sprawą młodych robotnic. Pszczoły-robotnice uzyskują zdolność do jego produkcji w trzecim dniu swego życia. Podstawowym celem produkcji tej substancji jest zapewnianie pokarmu o możliwie najlepszej jakości królowej-matce roju oraz młodym pszczołom. Najmłodsze pszczoły są karmione pszczelim mleczkiem przez pierwsze trzy dni swojego życia, zanim są w stanie wylecieć w świat. W 72 godziny ich masa ciała rośnie aż tysiąckrotnie, co znakomicie pokazuje, jak potężne są właściwości odżywcze mleczka pszczelego. Jeszcze lepiej jego znaczenie obrazuje fakt, że mleczko pszczele jest podstawowym i w zasadzie jedynym źródłem pokarmu dla królowych roju. Zapewnia im on średnią długość życia na poziomie 5 lat. W porównaniu z trutniami i robotnicami, które w ciepłych miesiącach roku rzadko dożywają 6 tygodni, jest to wynik wręcz niesamowity.
Niestety, mleczko pszczele produkowane jest przez pszczoły w bardzo małych ilościach, więc jego pozyskiwanie jest ogromnie trudne. Dlatego w produktach spożywczych znajdzie się go bardzo mało. Zazwyczaj jest to tylko śladowy dodatek do miodu. Większe porcje można znaleźć takich postaciach, jak na przykład mleczko pszczele liofilizowane w kapsułkach lub w glicerynie.
Jak wygląda mleczko pszczele?
Rozpoznawanie mleczka pszczelego jest dość proste. Należy zwracać uwagę na:
- kremowy kolor z charakterystycznym perłowym połyskiem;
- żelową, gęstniejącą z czasem konsystencję;
- lekko kwaśny, słodkawy smak.
Mleczko pszczele może mieć różne barwy np. jasnokremową, jasnożółtą niebieskobiałą. Trzeba mieć na uwadze fakt, iż mleczko pszczele nie jest słodkie, ma raczej kwaśny smak i ostry zapach. Czuć w nim słodki posmak, ale jeśli jest to substancja po prostu słodka, nie jest to właściwy produkt.
Mleczko pszczele - składniki odżywcze
Mleczko pszczele zastosowanie znajduje w kompleksowym żywieniu pszczół, więc można spokojnie wyjść z założenia, że oferuje ono szeroki wachlarz substancji odżywczych. Znajdziemy w nim między innymi:
- witaminy: C, D, E i z grupy B;
- białka i aminokwasy;
- kwas deoksyrybonukleinowy;
- acetylocholinę (mleczko pszczele to jedyne naturalne źródło tej cennej substancji);
- pierwiastki: wapń, miedź, żelazo, fosfor, krzem.
Ogólny skład mleczka pszczelego to przede wszystkim woda (66 proc. masy), cukry (15 proc.), aminokwasy (13 proc.) i lipidy (ok. 6 proc.).
Mleczko pszczele – właściwości
Bardzo wiele różnych właściwości jest obecnie przypisywanych tej substancji. Nie wszystkie z nich zostały na razie potwierdzone. Uznaje się, że podawanie mleczka pszczelego człowiekowi powoduje:
- przyspieszenie regeneracji o oczyszczanie organizmu;
- poprawę kondycji ogólnej poprzez stymulowanie działania przysadki mózgowej;
- ograniczenie stresu i zmniejszenie ryzyka depresji;
- regulację ciśnienia tętniczego krwi i rozszerzanie się naczyń krwionośnych;
- skuteczniejszą walkę z bakteriami i innymi szkodliwymi drobnoustrojami;
- poprawę nastroju i ogólnego samopoczucia.
Stosowanie mleczka pszczelego może być korzystne w leczeniu chorób takich jak m.in.:
- gruźlica płuc,
- choroba wrzodowa dwunastnicy,
- choroba wrzodowa żołądka,
- anemia,
- krwotoki pochodzenia naczyniowego,
- zaburzenia krzepnięcia krwi,
- choroba niedokrwienna serca,
- arytmia serca,
- marskość wątroby
Mleczko pszczele - jak stosować
Mleczko pszczele sprzedawane jest w szklanych pojemnikach w różnych rozmiarach, zwykle ze szpatułką ułatwiająca odmierzenie dawki. Na rynku można również spotkać mleczko pszczele w izotermalnych pudełeczkach, które chronią je przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych (np. temperaturą). Mleczko pszczele przyjmuje się doustnie. Można je dodawać np. do jogurtów, napojów.
Standardowo zaleca się przyjmowanie od 50 mg do 300 mg dla dorosłego człowieka, dla dzieci połowę dawki dla dorosłych. Mowa tu zarówno o zastosowaniu profilaktycznym, jak i leczniczym. Mleczko pszczele należy przyjmować 1 godzinę przed śniadaniem lub 2-3 godziny po kolacji. Kuracja powinna trwać 3-4 tygodnie do dwóch miesięcy, powinna być powtórzona raz lub dwa w ciągu roku.
