ALS. Jakie są pierwsze objawy twardnienia zanikowego bocznego?

ALS: czym jest stwardnienie zanikowe boczne ALS? To choroba dotykająca centralny i (lub) obwodowy układ nerwowy, która prowadzi głównie do zaniku mięśni w kończynach oraz do utraty neuronów mózgowych wpływając na niedomiar sprawności ruchowej. Medycyna nie przewiduje metod leczenia, które pozwolą na definitywne wyjście z choroby, lecz pacjenci mogą liczyć na działania zmniejszające występowanie objawów oraz poprawę ogólnej sprawności.

Jak rozpoznać ALS? Pierwsze objawy

ALS jest chorobą o indywidualnej charakterystyce rozwoju dla każdego pacjenta. Postęp choroby może trwać latami bez większych oznak. Stwardnienie zanikowe boczne kwalifikuje się jednak do chorób narastających, zatem trudności w wykonywaniu czynności mogą być coraz większe. Ważne jednak by szybko reagować na symptomy.

Przy ALS pierwsze objawy mogą wynikać z osłabienia siły mięśnia, drżenia mięśni, ich niedowładu, a nawet całkowitego zaniku. Osłabienia mogą występować m.in. na dłoniach, barkach i ramionach. Osoba  chora może odczuwać:

• silne zmęczenie,
• drętwienie,
• nadmierne gromadzenie się śliny,
• ociężałą mimikę twarzy. 

Choroba może wywoływać upuszczanie trzymanych przedmiotów czy potykanie lub przewracanie się chorego, jeśli ALS dotknie mięśni kończyn dolnych. Stwardnienie zanikowe boczne może atakować wszystkie mięśnie - także szyjne, zatem jeśli osoba zaczyna odczuwać problemy z mówieniem, połykaniem czy przeżuwaniem nie powinna występujących trudności lekceważyć. Stany lękowe, depresja, niekontrolowane napady płaczu lub śmiechu mogą także zwiastować pierwsze oznaki zachorowania.

Wytyczne ALS dla pacjentów 

ALS to nadal niezbadana w pełni choroba. Badacze tematu nie mogą namierzyć przyczyn wywołujących stan choroby. Wiąże się to z brakiem możliwości opracowania sposobu leczenia schorzenia. Lekarze zalecają jednak chorym szczególne wytyczne. ALS jest chorobą, z którą da się funkcjonować poprzez poprawianie stanu fizycznego pacjenta. Rozwój choroby można spowolnić oczywiście poprzez leczenie farmakologiczne, ale także poprzez ćwiczenia z logopedą i dostosowaną do aspektów choroby gimnastyką (dopuszcza się ich wykonywanie w domu, ale zalecana jest rehabilitacja z użyciem zbiorników wody). Znaczącym ułatwieniem dla codziennego funkcjonowania może być przetwarzanie posiłków na papki. ALS może wywołać konieczność karmienia poprzez sondę.

ALS – choroba wymagająca szczególnej resuscytacji?

ALS a resuscytacja. W przypadku konieczności przeprowadzenia resuscytacji u pacjenta z ALS postępowanie wygląda podobnie jak w każdym innym wypadku. RKO nakazuje udrożnić drogi oddechowe i uciskać klatkę piersiową. Jeśli to konieczne osobie, poddawanej resuscytacji krążeniowo-oddechowej należy wykonać oddechy ratownicze. W przypadku ALS resuscytacja może być prowadzona z użyciem defibrylatorów AED. W takiej sytuacji należy postępować według instrukcji wydawanych przez urządzenie. Są one proste i łatwe do wykonania.

ALS u dzieci - czy ALS jest dziedziczne?

Skoro odpowiedzieliśmy sobie na pytanie „ALS - co to?", należy odpowiedzieć czy możliwe jest występowanie ALS u dzieci oraz czy stwardnienie zanikowe boczne jest dziedziczne. Tak, ALS jest chorobą dziedziczną, lecz o niskim prawdopodobieństwie. Pojawienie się ALS jest wynikiem występowania mutacji w genie SOD1 i może być wywołane:

• infekcją wirusową,
• toksynami,
• zaburzeniami autoimmunologicznymi. 

Uszkodzenie neuronu odpowiedzialnego za ruch zależeć może od wielu czynników. Przeprowadzenie diagnostyki różnicowej może wskazać konkretne schorzenie, które wywołało start choroby. Na stwardnienie zanikowe boczne mogą cierpieć pacjenci od 20 roku życia, lecz najczęściej choroba atakuje pacjentów do 30 roku życia, głównie mężczyzn. Średni czas życia pacjentów cierpiących na ALS wynosi około 3 lat, a śmierć wiąże się z porażeniem mięśni oddechowych lub powikłań, których doświadczył chory w przebiegu schorzenia.

Zobacz też: Zespół chronicznego zmęczenia - przewlekłe wyczerpanie bez określonej przyczyny. Jak sobie z tym radzić