Więcej o zapobieganiu cukrzycy przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
Cukrzyca jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób przewlekłych na świecie. Rozwija się latami i bywa, niestety, lekceważona. Eksperci szacują, że na świecie nawet co druga osoba z cukrzycą nie jest świadoma swojego stanu.
- A to można porównać do tykającej bomby zegarowej, która prowadzi do wszelkiego rodzaju innych powikłań - alarmują naukowcy z Uniwersytetu w Adelajdzie w Australii. Według polskich statystyk co najmniej 3 mln Polaków choruje na cukrzycę, z czego około 1 mln nie zdaje sobie z tego sprawy (dane Sanepidu).
Wyraźnym sygnałem ostrzegawczym cukrzycy jest stan przedcukrzycowy. Jest to stan, w którym poziom glukozy we krwi jest powyżej normy, ale jeszcze poniżej progu, który oznacza cukrzycę. Niestety, w 5-10 proc. przypadków przechodzi w pełnowymiarową cukrzycę typu 2. Ponadto nierozpoznany stan przedcukrzycowy grozi rozwojem takich schorzeń, jak przewlekła choroba nerek (PChN), retinopatia cukrzycowa i choroby naczyniowe.
Wczesne zdiagnozowanie stanu przedcukrzycowego i cukrzycy ma kluczowe znaczenie dla późniejszego leczenia oraz dla zapobiegania nasileniu się choroby, oraz powikłaniom. Do grupy ryzyka w przypadku cukrzycy należą osoby z nadwagą i otyłością, w wieku powyżej 40 lat, a także po zawałach serca lub udarze mózgu oraz zażywające leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki). Ponadto do tej grupy zalicza się kobiety po przejściu cukrzycy ciążowej lub cierpiące na zespół policystycznych jajników.
Cukrzyca - nie ignoruj tych oznak
Cukrzyca to podstępna choroba, która przez wiele lat rozwija się w ukryciu. Dopiero stężenie glukozy powyżej 126 mg/dl, czyli już bardzo wysokie, daje o sobie wyraźnie znać. Przy czym należy pamiętać, że istnieją dwa typy cukrzycy - cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 2 - które mają inne przyczyny, ale bardzo podobne objawy. Różnica polega na tym, że cukrzyca typu 1 pojawia się szybko i od razu z ciężkimi objawami, a przy cukrzycy typu 2 choroba może pozostawać niezauważona przez wiele lat. Szacunki pokazują, że około 90-95 proc. osób z cukrzycą choruje na typ 2. Ponadto cukrzyca typu 1 dotyka głównie dzieci i bardzo młode osoby, a cukrzyca typu 2 atakuje po 40. roku życia.
Pierwszy sygnał, który powinien nas zaniepokoić to nieprawidłowe stężenie glukozy we krwi. Niepokojące jest także, gdy chudniemy zbyt szybko, mimo że odżywiamy się jak zwykle i nie stosujemy żadnej restrykcyjnej diety. Oznaką może być też wciąż odczuwany głód, nawet gdy wstało się właśnie od stołu.
Kolejny sygnał to nadmierne łaknienie (niektórzy są w stanie wypić nawet 5 litrów napojów dziennie) oraz nadmierna potliwość. Wiele osób skarży się przy tym na wielomocz, czyli częste oddawanie moczu, szczególnie uciążliwe w nocy. Nasz niepokój powinno wzbudzić wydalanie powyżej 3 litrów moczu dziennie.
Niepokojące jest, gdy mimo dużej ilości wypijanych płynów ciągle czujemy w ustach suchość, a nasza skóra jest nadmiernie przesuszona. Ponadto możemy zauważyć oznaki tzw. rogowacenia ciemnego. To pojawiające się w okolicach szyi oraz na dłoniach i pod pachami warstwy brązowiejącego naskórka.
Następny problem to trudno gojące się rany, nawet małe, które długo się jątrzą. Uwaga też na takie oznaki, jak częste zajady w kącikach ust i afty w jamie ustnej. Cukrzycy towarzyszy ponadto spadek odporności organizmu na infekcje, w tym na infekcje układu moczowego i narządów płciowych. W tym stanie łatwo zarażamy się grzybicą i cierpimy na ropne infekcje skóry.
Zaczynamy też miewać częste nocne skurcze łydek i bóle mięśni bez konkretnego powodu, brak czucia w kończynach lub nadmierna wrażliwość na ucisk. Cukrzyca objawia się także zaburzeniami widzenia spowodowanymi uszkodzeniem naczyń krwionośnych w oku (tzw. retinopatia cukrzycowa). U mężczyzn ukryta cukrzyca może także wiązać się z problemami ze wzwodem.
