Zakrzepica żył głębokich dolnych. Co to za schorzenie?
Zakrzepica żył głębokich to choroba, w przebiegu której dochodzi do powstania zakrzepu w obszarze układu żył głębokich. Zakrzep, o którym mowa (będący skupiskiem włóknika i erytrocytów), wywołuje niedrożność naczyń krwionośnych - uniemożliwia odpływ krwi z fragmentu, który jest zlokalizowany poniżej miejsca jego występowania. Może ulec oderwaniu i przemieścić się do naczyń zaopatrujących płuca, wywołując w ten sposób zatorowość płucną, czyli stan realnie zagrażający życiu. Warto dodać, że zakrzepica żył głębokich dolnych występuje częściej niż w obszarze kończyn górnych.
Zakrzepica żył głębokich: główne przyczyny
Wymieniając przyczyny występowania zakrzepicy żył głębokich, w pierwszej kolejności należy wskazać czynniki, które Rudolf Virchow - niemiecki patolog - opisał już w 1856 roku: zastój krwi w naczyniach żylnych (np. w skutek długotrwałego ucisku lub unieruchomienia), zmiany w składzie krwi (prowadzące do wystąpienia nieprawidłowości w układzie krzepnięcia) i nieprawidłowości w obszarze ścian naczyń (mikrourazy i uszkodzenia powstałe w wyniku urazu mechanicznego, działania czynników chemicznych lub toksycznych i będące następstwem leczenia chirurgicznego).
Poza tym istnieje szereg czynników, które znacząco zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. Te można podzielić na niezależne (o charakterze trwałym i przemijającym) i zależne od nas.
Czynniki niezależne, trwałe:
- wiek powyżej 40 lat,
- długotrwałe unieruchomienie kończyny (np. będące następstwem niedowładu),
- niektóre schorzenia autoimmunologiczne,
- choroby nowotworowe złośliwe,
- przebyta choroba żylna zakrzepowo-zatorowa,
- żylaki występujące w obszarze kończyn dolnych,
- nabyte albo wrodzone zaburzenia krzepnięcia,
- niewydolność serca klasy III i IV NYHA.
Czynniki niezależne, przemijające:
- okres ciąży i połogu,
- długotrwałe unieruchomienie kończyny (będące następstwem urazu),
- urazy,
- rozległe zabiegi chirurgiczne,
- terapia przeciwnowotworowa,
- trwający więcej niż 6 godzin lot samolotem,
- stosowanie hormonalnej terapii zastępczej,
- stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej,
- cewnik w dużych żyłach.
Czynniki zależne:
- nałóg tytoniowy,
- odwodnienie organizmu,
- otyłość.
Zakrzepica żył głębokich: objawy
W wielu przypadkach, zakrzepica żył głębokich nie daje żadnych symptomów. Bezobjawowy przebieg jest charakterystyczny przede wszystkim dla początkowej fazy schorzenia, gdy zakrzepy są niewielkie i nie wpływają w istotny sposób na przepływ krwi.
W miarę postępu choroby, mogą pojawić się objawy niespecyficzne: obrzęk, ból kończyny, w której wystąpiły zmiany chorobowe, przeczulica w okolicy żyły, w której rozwija się zmiana zakrzepowa.
Zakrzepica żył głębokich. Jak wygląda leczenie?
Po rozpoznaniu choroby, w pierwszej kolejności wdrażana jest terapia farmakologiczna. Leki na zakrzepicę żył głębokich to przede wszystkim heparyny drobnocząsteczkowe aplikowane podskórnie lub doustnie. Lekarz może zadecydować też o podaniu środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych oraz antybiotyków.
Ważnym elementem leczenia jest kompresoterapia, przewidująca stosowanie specjalnych podkolanówek przeciwzakrzepowych. Jeżeli choroba nawraca, konieczne będzie wdrożenie leczenia chirurgicznego.
W tym przypadku, leczenie domowe powinno mieć charakter jedynie wspomagający. Zioła na zakrzepicę żył głębokich, jak kora wierzby, liść brzozy czy kwiat bzu czarnego, mogą wzmocnić ściany naczyń krwionośnych, ale nie mogą być traktowane jako terapia podstawowa.
Co z aktywnością fizyczną? Ćwiczenia przy zakrzepicy żył głębokich są nie tylko dozwolone, ale wręcz wskazane, pomagają bowiem utrzymać prawidłową masę ciała i wspomagają pracę układu krążenia. Osoby cierpiące na schorzenia żylne powinny skupić się przede wszystkim na spacerach, pływaniu czy jeździe na rowerze.
Zobacz też: Heparyna: maść, tabletki a może zastrzyki? Kiedy stosuje się heparynę u kobiet w ciąży?
