Więcej na temat zdrowia przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
Zespół jelita drażliwego znany też jako IBS (ang. irritable bowel syndrome) to przewlekła choroba jelita cienkiego i grubego. Ma niestety skłonność do nawracania, a chorzy skarżą się na istotne pogorszenie jakości ich życia. Mimo że przyczyna choroby jest złożona i nie do końca wyjaśniona, istnieją skuteczne sposoby, by łagodzić jej objawy i przywrócić normalność do naszego trybu życia.
)
Objawy zespołu jelita drażliwego
Właściwie większość objawów jelita drażliwego można skrócić do "problemów z brzuchem". Nagle atakuje nas silny, powtarzający się ból, a zaparcia występują naprzemiennie z biegunką. Co istotne, ból brzucha niemal nigdy nie występuje on w nocy. Może być on natomiast ostry i kurczowy. Te symptomy powinny nas zaniepokoić:
- nudności,
- wzdęcia,
- gazy,
- zaburzony rytm wypróżnień,
- częsty ból brzucha,
- zaparcia,
- biegunki,
- śluz w kale,
- "przelewanie" w brzuchu,
- zaburzenia miesiączkowania,
- osłabienie,
- ból głowy
- zgaga.
Jeśli zauważymy u siebie któreś lub kilka z wymienionych objawów, powinniśmy skontaktować się z lekarzem. Silne bóle brzucha mogą też wskazywać na inne poważne choroby. Po wykonaniu kompletu badań (morfologii krwi, badania moczu i stolca, a także OB), możliwe będzie postawienie diagnozy.
)
Zespół jelita wrażliwego a nawyki żywieniowe
Choć zespołu jelita drażliwego nie da się zupełnie wyleczyć, można w znaczący sposób osłabić jego objawy. W tym celu powinniśmy wprowadzić też drobne zmiany w diecie.
Pacjentom nie zaleca się pić dużych ilości kawy i herbaty, a także spożywać produktów z laktozą. Stan zdrowia może poprawić także ograniczenie podaży fruktozy i sacharozy.
"Najistotniejszym elementem kuracji jest utrzymywanie dobrej relacji pomiędzy lekarzem, a pacjentem, co stwarza atmosferę wzajemnego zaufania oraz buduje poczucie bezpieczeństwa. Leczenie zespołu jelita drażliwego obejmuje postępowanie ogólne i modyfikacje dietetyczne, farma– oraz psychoterapię" - czytamy w raporcie Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
Źródło: Katedra i Klinika Gastroenterologii i Hepatologii, Gdański Uniwersytet Medyczny
