Czosnek: jak go używać, aby skutecznie zwalczył infekcję

Czosnek to roślina, która wspomaga nasze zdrowie na wiele sposobów. Wspiera profilaktykę chorób serca i działa korzystnie na system odpornościowy. Znaleziono dowody, że związki obecne w tej roślinie obniżają ryzyko rozwoju niektórych rodzajów raka. W domowych warunkach czosnek przydaje się zawsze, gdy dopada nas przeziębienie lub grypa.

Więcej o zdrowiu przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.

Czosnek zawiera związek zwany allicyną. To substancja chemiczna, która powstaje, gdy kroimy lub miażdżymy czosnek. To właśnie dzięki allicynie roślina ma specyficzny intensywny zapach i smak. Allicyna zawiera przede wszystkim siarkę, jest związkiem niestabilnym, szybko się ulatnia. Rośliny produkują allicynę dla samoobrony. Mają je chronić przed patogenami. Stąd niezwykłe właściwości czosnku, wykorzystywane także przez nas. Czosnek ma działanie przeciwbakteryjne (np. hamuje rozwój groźnej Helicobacter pylori), przeciwgrzybicze, działa odkażająco na drogi oddechowe, ponadto obniża ciśnienie krwi i walczy z cholesterolem.

Gdy chcemy w pełni wykorzystać prozdrowotne właściwości czosnku, powinniśmy jeść go codziennie, chociaż nie należy przesadzać z ilościami. Dwa-trzy ząbki dziennie już będą mieć pozytywny wpływ, pod warunkiem jednak, że będzie to czosnek dobrej jakości (najlepiej, gdy pochodzi ze znanego źródła). Trzeba mieć na uwadze, że zbyt duże ilości zjedzonego czosnku mogą nam podrażnić żołądek i wątrobę, a nawet wywołać wzdęcia. I jeszcze jedna uwaga: czosnek najlepiej jeść świeży, ponieważ jej najważniejszy aktywny związek, czyli allicyna, nie przetrwa gotowania czy smażenia.

Czosnek posiada również inne substancje lecznicze. Są to ajoen, winyloditiina, adenozyna, alliksyna, kwercetyna, skordynina, garlicyna i allistatyna i inne. Te związki wspierają zdrowie naczyń wieńcowych, leczą biegunkę i schorzenia dróg moczowych. Wykazują właściwości antybakteryjne, zwalczają gronkowce i pałeczki okrężnicy (Escherichia coli).

Jak zmaksymalizować korzyści zdrowotne czosnku

Zatem pamiętajmy, że sposób przygotowywania czosnku może zmienić jego właściwości zdrowotne. Chodzi o to, że aby powstała allicyna potrzebne są bardzo konkretne warunki. Prekursorem allicyny jest związek o nazwie alliina (siarkoorganiczny związek chemiczny z grupy tioaminokwasów). Do przekształcenia alliiny w allicynę potrzebny jest enzym allinaza. Aktywacja tego enzymu następuje, gdy uszkadzamy, czyli miażdżymy, przecinamy, kroimy na plastry lub przeżuwamy ząbek czosnku. Wzbudzony do działania enzym sprawia, że alliina ulega hydrolizie. Tak powstaje wonna substancja, odpowiedzialna za intensywny zapach czosnku, nazwana allicyną.

Allicyna ma oleistą konsystencję i żółtawą barwę. Jest bardzo nietrwała i po kilkunastu godzinach nie ma już po niej śladu. Ponadto dezaktywuje się w środowisku o pH niższym niż 3, dlatego też jeśli połkniemy nienaruszony ząbek czosnku lub zjemy sproszkowaną roślinę, allicyna się nie wytworzy (pH w żołądku wynosi około 1,5). Ponadto allicynę dezaktywuje wysoka temperatura.

Radzi się, że aby możliwie najlepiej wykorzystać lecznicze działanie czosnku, należy najpierw zmiażdżyć ząbek, a następnie pozostawić na 10 minut. Ponadto utracie korzyści zdrowotnych czosnku podczas gotowania można do pewnego stopnia zapobiegać dodając większe jego ilości do potrawy (nawet gdy allicyna się ulotni, pozostaną inne aktywne biologicznie związki).

Aby maksymalnie wykorzystywać właściwości zdrowotne czosnku należy:

• Zmiażdżyć lub pokroić czosnek, zanim go zjemy. Zwiększy to zawartość allicyny.
• Przed dodaniem do gotowanej potrawy miażdżymy ząbek i pozostawiamy na 10 minut.
• W gotowanych potrawach dobrze jest używać większych ilości czosnku.

Nie ma badań, które by wyraźnie wskazywały, ile czosnku dziennie powinniśmy zjadać z korzyścią dla zdrowia i aby wyleczyć przeziębienie czy grypę, chociaż niekiedy pojawia się sugestia, że powinny to być 3-4 ząbki w okresie choroby i 2-3 stosowane profilaktycznie.

Źródło: www.healthline.com