Stabilizator nadgarstka ma za zadanie ustabilizowanie stawu promieniowo - nadgarstkowego i utrzymanie go w pozycji sprzyjającej rekonwalescencji. Zmniejszenie jego ruchomości jest bowiem kluczowe w redukcji bólu wywołanego urazem lub chorobą, zapobiega również pogłębieniu się danej urazu, a tym samym powoduje szybszą regenerację, wzmocnienie stawu i powrót do pełni sprawności.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze stabilizatora nadgarstka? Przede wszystkim rodzaj stabilizatora powinien być dobrany przez specjalistę lekarza, w zależności od tego, jaka jest przyczyna jego założenia - czy jest to np. kontuzja, prewencja, profilaktyka itp. Jeżeli lekarz zaleci noszenie stabilizatora nadgarstka wówczas, dla naszego komfortu oraz zdrowia zwróćmy uwagę na następujące czynniki:
Orteza nadgarstka może stanowić ''lżejszą'', a co za tym idzie wygodniejszą alternatywę dla gipsowego opatrunku. O tym musi jednak zadecydować specjalista. Pamiętajmy, że urazów nadgarstka nie powinniśmy lekceważyć a samodzielnie diagnozowanie się może jedynie pogorszyć nasz stan. Odpowiednio dobrana orteza będzie wspierała nadgarstek podczas wykonywania codziennych aktywności, odciąży nadwyrężony staw oraz więzadła oraz zapobiegnie ewentualnym kontuzjom. Noszenie ortezy nadgarstka, również w nocy o ile jest taka potrzeba (a najczęściej jest to wskazane), zapobiegnie pogłębianiu urazu. Jednak z pewnością jest to wygodniejsze rozwiązanie niż ciężki gips. Zaletą ortezy jest także możliwość utrzymania właściwej higieny oraz większa swoboda poruszania się.
Jakie są wskazania do noszenia ortezy nadgarstka?
Zobacz też: Buty ortopedyczne dla dzieci. Rodzaje, zastosowania, działanie
Zespół cieśni nadgarstka to przypadłość na którą cierpi niemal 4 proc. światowej populacji - w większości są to kobiety w średnim wieku. Jest to zespół objawów, które są spowodowane uciskiem na nerw pośrodkowy znajdujący się na wysokości kanału nadgarstka.
Objawy cieśni nadgarstka to:
Zespół cieśni nadgarstka rozwija się powoli, jeżeli więc zauważymy któreś z powyższych objawów, powinniśmy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Leczenie cieśni nadgarstka - o ile problem zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowany - jest wyłącznie zachowawcze i polega na wykonywaniu odpowiednich ćwiczeń w domu, fizjoterapii oraz na odciążeniu dłoni specjalna ortezą. W przypadku zaawansowanego stanu lub gdy ww. metody nie skutkują, konieczne może być leczenie operacyjne polegające na nacięciu więzadła poprzecznego nadgarstka oraz powiększeniu miejsca dla tkanek kanału nadgarstka.
Czynnikami ryzyka zespołu cieśni nadgarstka są:
Orteza na nadgarstek przy cieśni jest wskazana szczególnie po operacji chirurgicznej, aby odciążyć nadgarstek. Zazwyczaj orteza taka powinna być dodatkowo usztywniona i noszona przez około miesiąc. Można ją również nosić doraźnie w razie zaostrzenia dolegliwości bólowych lub profilaktycznie.
Stabilizator na rękę przyda się gdy zdarzy się nam niegroźne przeciążenie czy poważniejsza kontuzja. Stabilizator, jak sama nazwa wskazuje, zapewni stabilizację ręki, podtrzyma ją w pozycji sprzyjającej rehabilitacji oraz zabezpieczy przed kolejnymi urazami. Osoby narażone na kontuzję podczas uprawiania sportu mogą nosić taki stabilizator jako profilaktykę. W zależności od potrzeb zalecony nam stabilizator na rękę może być sztywny, półsztywny lub elastyczny. Najważniejsze jest jednak odpowiednie dopasowanie, które zapewni efekt terapeutyczny.
Zobacz też: Buty ortopedyczne dla dorosłych: kiedy warto po nie sięgnąć?