Medycyna alternatywna: co to takiego?
Jak najprościej określić, czym jest medycyna alternatywna? Co to takiego i co dokładnie kryje się pod tym pojęciem? Medycyna alternatywna, nazywana też często niekonwencjonalną, obejmuje szereg praktyk i metod o rzekomym działaniu terapeutycznym. Rzekomym, gdyż najczęściej nie zostało ono naukowo udowodnione. Mianem medycyny alternatywnej określa się zbiór działań, których celem jest złagodzenie objawów niektórych schorzeń, jak również poprawa samopoczucia chorego. Nie są to działania wyłącznie lecznicze, często oddziałują na psychikę pacjenta, nierzadko odwołując się do autosugestii. Choć w większości nie mają udowodnionego wpływu na poprawę stanu zdrowia, ani nie potwierdzono ich działania leczniczego, wiele z praktyk zaliczanych do medycyny alternatywnej ma swoje źródło w wielowiekowej tradycji, z powodzeniem funkcjonując równolegle z medycyną tradycyjną. Niektóre metody medycyny alternatywnej zostały już szczegółowo przebadane, a część z nich bywa stosowana jako uzupełnienie leczenia tradycyjnego. Pamiętać jednak należy, by alternatywne metody leczenia stosować wyłącznie w porozumieniu z lekarzem prowadzącym i pod jego kontrolą.
)
Zobacz też: Badanie żywej kropli krwi - kolejny przekręt medycyny alternatywnej
Alternatywna medycyna germańska
Alternatywna medycyna germańska, zwana także germańską nową medycyną, zakłada, że każda choroba, zwłaszcza nowotworowa, ma podłoże psychosomatyczne. Autorem tej teorii jest dr Ryke Hamer, niemiecki lekarz, teolog i wynalazca, który wiązał ją z własnymi, traumatycznymi przeżyciami. Gdy jego syn został zastrzelony, szok, jakiego doznał dr Hamer, odbił się nie tylko na jego zdrowiu psychicznym, ale także wywołał problemy zdrowotne. Początkowo pojawiły się problemy ze snem, pamięcią i koncentracją, z czasem wykryto u niego raka jąder. Za bezpośrednią przyczynę swojej choroby lekarz uznał traumę związaną ze stratą syna, która doprowadziła do zmian w jego mózgu. Opracował metodę leczenia opartą na psychoterapii i poddał się jej, odrzucając inne metody leczenia. Chociaż wyzdrowiał, to jego metoda spotkała się ze sporą niechęcią, za sprawą głoszonych przez niego poglądów. Podważając dokonania medycyny konwencjonalnej uznany został za niebezpiecznego, a jego koncepcję, z uwagi na brak poparcia w rzetelnych badaniach naukowych, odrzucono.
Terapia alternatywna: bogactwo metod
Nie każda terapia alternatywna uznawana jest za kontrowersyjną, wiele z nich, zwłaszcza te przebadane, niejednokrotnie wykorzystuje się jako uzupełnienie terapii konwencjonalnej. Należy pamiętać, że metody terapii alternatywnej stosowane na własną rękę mogą przynieść więcej szkody niż pożytku, dlatego warto z nich korzystać za zgodą i pod kontrolą lekarza prowadzącego. Wśród metod leczniczych medycyny alternatywnej wymienić można m.in.:
- akupunkturę – wykorzystującą do leczenia igły wbijane w określone miejsca na ciele,
- akupresurę – polegającą na uciskaniu konkretnych miejsc na ciele,
- chromoterapię (koloroterapię) – leczenie kolorami,
- bioenergoterapię – zabiegi polegające na przekazaniu choremu energii przez osobę przeprowadzającą terapię,
- chiropraktykę – rodzaj terapii manualnej mającej na celu redukcję bólu,
- refleksologię – odmiana terapii manualnej polegająca na masowaniu wybranych punktów na ciele, określanych jako refleksy,
- homeopatię – podawanie uaktywnionych roztworów wodnych substancji pochodzenia roślinnego lub mineralnego,
- radiestezję – lecznicze wykorzystanie wahadeł,
- irydologię – diagnozowanie stanu zdrowia pacjenta na podstawie wyglądu tęczówki oka,
- aromaterapię – polegającą na poddawaniu pacjenta działaniu naturalnych olejków eterycznych,
- apiterapię – wykorzystującą w leczeniu produkty pochodzące od pszczół,
- ortopatię – wykorzystanie tendencji organizmu do samoregeneracji,
- stawianie baniek – stosowane do dziś m.in. w chorobach płuc,
- ziołolecznictwo – terapie prowadzone z pomocą różnego rodzaju ziół i roślin.
)
Lekarz medycyny alternatywnej
Choć lekarz medycyny alternatywnej może, w przeciwieństwie do lekarza medycyny konwencjonalnej, swobodnie stosować metody leczenia, których skuteczność nie została potwierdzona naukowo, należy do takich terapii podchodzić ostrożnie. Warto upewnić się, że dane działanie nie wywoła skutków ubocznych, szczególnie w połączeniu ze stosowanym leczeniem konwencjonalnym. Nie należy absolutnie leczyć się na własną rękę, ani tym bardziej rezygnować z terapii konwencjonalnej. Wystrzegać się też trzeba specjalistów medycyny alternatywnej, którzy przekonują o konieczności rezygnacji z leczenia tradycyjnego. Warto natomiast porozmawiać z lekarzem prowadzącym o tym, jakie rodzaje terapii alternatywnej można bez ryzyka stosować w danym schorzeniu.
Zobacz też: Akupresura: co to jest? Definicja, rodzaje i zastosowania
