Więcej tematów o zdrowiu na stronie głównej Gazeta.pl
Słowo diatermia oznacza w dosłownym tłumaczeniu "przez ogrzewanie" (z greckiego dia czyli przez i therme - ciepło). To rodzaj zabiegu fizykoterapeutycznego wykorzystywanego w leczeniu miejscowego stanu zapalnego i bólu oraz przyspieszania procesu gojenia się ran i zrastania kości. Specjalne urządzenie emituje silne pulsujące pole elektromagnetyczne o częstotliwości od 2,24 do 27,12 Mhz (megaherce - jednostka częstotliwości).
Diatermia terapeutyczna to diatermia kondensatorowa, gdzie do płytkiego nagrzewania tkanek stosuje się pole elektromagnetyczne (pole elektryczne o wysokiej częstotliwości) oraz diatermia indukcyjna. W przypadku tej drugiej do nagrzewania mięśni wykorzystuje się pole elektromagnetyczne, a dokładniej rzecz biorąc pole magnetyczne wysokiej częstotliwości. Diatermia chirurgiczna z kolei to rodzaj działania, gdzie do cięcia skóry czy tkanek, a także do zamykania naczyń krwionośnych lub usuwania zmian skórnych używa się urządzenia o nazwie elektrokauter (elektrokoagulator).
Inne nazwy diatermii, z którymi możemy się spotkać to: terapia impulsowymi falami krótkimi, impulsowa energia elektromagnetyczna lub terapuls. Metoda leczenia poprzez miejscowe przegrzanie mięśni czy struktur okołostawowych znana jest i wykorzystywana od mniej więcej stu lat. Miejscowe nagrzewanie tkanek powoduje, że krew zaczyna w nich szybciej krążyć, dzięki czemu są lepiej odżywiane i dotleniane, a szkodliwe produkty przemiany materii sprawniej usuwane. W okolicy rany gromadzi się białe ciałka krwi, fibroblasty i inne komórki naprawcze. Zabieg działa na tkanki unaczynione i uwodnione, takie jak mięśnie, a także nerwy i miejsca wysięku (wylew, wybroczyny, obrzęk).
Diatermia krótkofalowa dzieli się na kondensatorową i indukcyjną, ale zabiegi wykonuje się zazwyczaj tymi samymi aparatami, zmieniając tylko aplikator. Silny efekt cieplny uzyskuje się stosując diatermię w trybie ciągłym, drugi rodzaj to diatermia impulsowa (długie przerwy pomiędzy kolejnymi impulsami pozwalają ostygnąć tkankom). W stanach ostrych zaleca się słabsze i krótsze zabiegi (tzw. atermiczne, gdzie wykorzystuje się głównie korzystne oddziaływanie pola magnetycznego na tkanki). Przewlekłe zapalenie może wymagać bardziej intensywnych i dłuższych zabiegów.
Zabiegi tego typu stosuje się w celu zmniejszenia zapalenia tkanek i walki z bólem. Ponadto diatermia może być pomocna w przypadku złamań kości, uważa się, że przyspiesza jej zrastanie się. Taki zabieg pomaga także w szybszym gojeniu się ran. Diatermia krótkofalowa ma więc na celu zahamowanie lub osłabienie procesów zapalnych w tkankach, przyspieszenie wchłaniania obrzęku i wysięku, zwiększenie ukrwienia obszarów otaczających ranę (co wspiera proces gojenia), a także stymulowanie procesów kościotwórczych (w przypadku złamań i ubytków) oraz syntezy kolagenu.
Istnieją także przeciwwskazania do stosowania diatermii. Zabieg nie może być wykonywany w okresie ciąży, a także u osób z rozrusznikiem serca. Ponadto nie wolno go stosować w przypadku krwotoku i u osób chorych na raka. Przeciwwskazania obejmują też pacjentów z czynną gruźlicą. Diatermii nie stosuje się w pobliżu oczu, narządów płciowych (u kobiet podczas menstruacji należy unikać zabiegów w okolicy miednicy).