Jak brzmi definicja infantylności? Termin ten wywodzi się od łacińskiego słowa ''infantilis'', oznaczającego "dziecinny". W najczęściej spotykanym ujęciu psychologicznym infantylność oznacza specyficzne, dziecinne zachowania osób dorosłych, które są nieadekwatne do ich biologicznego wieku. Synonimami słowa infantylność są: dziecinny oraz zdziecinniały.
Co to jest infantylność? Określamy nią dziecinne zachowania osób, które z racji wieku powinny z niego już wyrosnąć. Infantylność może więc dotyczyć zarówno dzieci jak i osób dorosłych. Tym mianem określa się również rodzaj fetyszyzmu (infantylizm parafiliczny), który objawia się specyficznymi potrzebami seksualnymi.
Wyróżnia się kilka rodzajów infantylności (infantylizmu):
Przyczyny infantylności bywają różne i zależą od jej rodzaju. W przypadku infantylizmu przysadkowego przyczyna tkwi w organizmie człowieka. Mogą to być czynniki genetyczne, niedobory hormonów, urazy głowy lub nowotwory mózgu uciskające na przysadkę mózgową. Przyczyna infantylizmu emocjonalnego może tkwić w depresji, schizofrenii, przeżytych silnych traumach emocjonalnych. U dzieci i młodzieży leży ona często w zaniedbaniu emocjonalnym, a nawet w zbyt szybko przeprowadzonym treningu czystości lub pojawia się jako objaw zazdrości o nowo narodzone rodzeństwo. Infantylizm bywa również spowodowany upośledzeniem umysłowym, typowym w przebiegu różnych chorób takich jak FAS, zespół Downa, mózgowe porażenie dziecięce, autyzm lub jako powikłanie infekcji przebytej w życiu płodowym.
Infantylizm, w zależności od pochodzenia można leczyć, gdyż zazwyczaj niekorzystnie wpływa na życie, zdrowie i normalne funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie. Jest to konieczne zwłaszcza w przypadku infantylizmu przysadkowego. Podjęte leczenie uzależnione jest od zdiagnozowanej przyczyny - czy jest to np. guz mózgu, niedobór hormonów itp. W celu zminimalizowania skutków choroby pacjenci przyjmują preparaty z hormonem wzrostu. Infantylizm związany z upodobaniami seksualnymi z reguły nie wymaga leczenia, o ile nie szkodzi ani takiej osobie, ani otoczeniu. Warto dodać, że taki rodzaj parafilii seksualnej nie świadczy o pedofilii - osoby czerpiące satysfakcję seksualną z odgrywaniem ról czy dziecięcymi rekwizytami należą do osób dorosłych. W przypadku infantylizmu o podłożu emocjonalnym niezbędna jest psychoterapia pozwalająca na wypracowanie dojrzałych sposobów na radzenie sobie z emocjami.
Czasami mówimy o kimś, że jest infantylny. Odnosi się to zazwyczaj do jego zachowania, w różnych sytuacjach. Przykładowo osoby infantylne mogą ubierać się nieodpowiednio do swojego wieku np. dorosłe kobiety noszą ubrania lub fryzury typowe dla małych dziewczynek, bawią się zabawkami. Jakie są inne przykłady infantylności? Człowiek infantylny: