Świerzb: choroba zakaźna, która może dotknąć każdego [przyczyny, objawy, leczenie]

Świerzb to choroba, która może dotknąć każdego, niezależnie od jego statusu społecznego, wieku czy płci. Jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez pasożytnicze roztocza, na którą zapadają również zwierzęta. Sprawdzamy, jak objawia się świerzb, jak można się nim zarazić i w jaki sposób z nim postępować.

Co to jest świerzb?

Warto wiedzieć, co to jest świerzb. Ta zakaźna choroba wywoływana jest przez gatunek zewnątrzpasożytniczego roztocza, zwanego świerzbowcem ludzkim. Jego długość nie przekracza 0,5 mm, drąży on w naskórku tunele, w których składa jaja. Gdy po około dwóch dobach wylęgną się z nich larwy, w ciągu 2 – 3 tygodni przekształcą się one w dojrzałe świerzbowce. W okresie wylęgania świerzbu u chorego nie występują jeszcze objawy, ale zaraża on już innych. Reakcja alergiczna skóry na obecność pasożyta pojawia się zwykle dopiero po 4 – 6 tygodniach.

Jak wygląda świerzb?

A zatem jak wygląda świerzb? Na skórze pojawiają się grudki, pęcherzyki oraz drobne krostki, przypominające wysypkę typową dla uczulenia. Z biegiem czasu może dochodzić do nadkażeń bakteryjnych oraz poważniejszych zmian skórnych, takich jak krostki, strupy i przeczosy (liniowe nadżerki naskórka), a także objawy infekcji wtórnej, czyli liszajca. Charakterystyczne dla świerzbu zmiany skórne, to również nory wydrążone przez świerzbowca w rogowej warstwie naskórka, zwane norami świerzbowcowymi.

Zobacz wideo Wstydliwe dolegliwości, o których nie chcesz mówić nawet lekarzowi

Świerzb: objawy choroby

Jeśli podejrzewamy u siebie świerzb, objawy, które powinny nas zaniepokoić to przede wszystkim swędzenie skóry, niewspółmierne do widocznych na skórze zmian, nasilające się po rozgrzaniu ciała, a więc po kąpieli czy w nocy podczas snu. Jeśli wystąpi przy tym wysypka grudkowo-pęcherzykowa (może przypominać zmiany typu uczuleniowego), obejmująca w szczególności przestrzenie międzypalcowe rąk, łokcie, wszelkie fałdy skórne, okolice narządów płciowych, brodawki sutkowe, okolice pępka i pośladki, możemy być pewni, że mamy do czynienia ze świerzbem.

Świerzb: leczenie. Skuteczne metody leczenia

Jeśli okaże się, że nasze ciało zaatakował świerzb, leczenie będzie niezbędne. Gdy tylko pojawią się objawy sugerujące świerzb, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu bądź dermatologa. Ten, po zdiagnozowaniu choroby, zaordynuje odpowiednie leczenie: zewnętrzne leki w postaci płynów, maści, kremów bądź szamponów. Najczęściej stosowanym na świerzb lekiem jest permetryna o stężeniu 5 proc. w kremie – wysoce skuteczna i bezpieczna w stosowaniu. U dzieci i kobiet w ciąży najlepszym lekiem jest maść siarkowa. Inne preparaty stosowane w leczeniu świerzbu, to benzoesan benzylu (roztwór 10%), krotamiton (maść lub płyn), iwermektyna (1% krem), a pomocniczo miejscowy lek steroidowy lub lek przeciwhistaminowy. Warto pamiętać, że nieleczony świerzb może trwać bardzo długo, a szanse na samowyleczenie praktycznie nie istnieją.

Jak leczyć świerzb? Garść porad

Jak leczyć świerzb, by się go pozbyć skutecznie? Warto stosować się ściśle do zaleceń lekarza. Należy też pamiętać, że kuracji powinny poddać się wszystkie osoby, które miały lub mają bliski kontakt z osobą, u której zdiagnozowano świerzb, nawet jeśli nie zaobserwowały u siebie żadnych objawów. Leki należy stosować bezpośrednio po kąpieli, nakładając preparat na czystą i osuszoną skórę. Muszą one na niej pozostać przez minimum osiem godzin. U dorosłych lek należy nakładać na całą powierzchnię skóry, pomijając głowę. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na fałdy skórne, przestrzenie międzypalcowe oraz okolice narządów płciowych. U dzieci preparatem należy posmarować również skórę głowy.

Jak się zarazić świerzbem?

Warto wiedzieć, jak można się zarazić świerzbem. Dochodzi do tego najczęściej podczas bezpośredniego kontaktu ze skórą osoby zarażonej, np. podczas kontaktu seksualnego. Źródłem zarażenia może być również spanie w tej samej pościeli, używanie tej samej odzieży albo ręczników. Na zarażenie są narażone osoby pozostające w dłuższym kontakcie ze sobą lub mieszkające w tym samym domu. Zarażeniu sprzyja przeludnienie, obniżona odporność, wyniszczenie fizyczne, niski poziom higieny oraz wiek poniżej 15. roku życia.

Świerzb: co robić po rozpoznaniu choroby?

Jeśli już okazało się, że złapaliśmy świerzb, co robić, by uporać się z nim szybko i skutecznie? Leczeniem należy objąć wszystkich członków rodziny. Podczas leczenia konieczna będzie codzienna zmiana bielizny i pościeli. Warto przycinać krótko paznokcie u rąk i dokładnie je czyścić. Ubrania, pościel, ręczniki należy zmieniać codziennie przez 14 dni i prać je w temperaturze nie niższej niż 60 stopni Celsjusza. Dokładnie odkurzyć dywany oraz tapicerkę, a odzież wierzchnią, której nie można wyprać, przechowywać w plastikowej torbie przez kilka dni. Do kąpieli warto dodawać olejki (np. lawendowy, cynamonowy). Zmiany chorobowe można przemywać naparami na bazie tymianku, babki wąskolistnej, wrotycza lub kminku zwyczajnego.

Świerzb: co z ubraniami?

Zakładając, że w domu pojawił się świerzb, co z ubraniami należy zrobić w takiej sytuacji? Warto je wyprać w temperaturze nie niższej niż 60 stopni Celsjusza, a następnie wyprasować gorącym żelazkiem. Można je także poddać praniu na sucho. Jeśli elementy odzieży lub przedmioty mające bezpośredni kontakt z zakażonym nie mogą zostać poddane takim zabiegom, należy je zamknąć w szczelnym worku foliowym na minimum 72 godziny. Można też zamrozić je w temperaturze -20 stopni Celsjusza na minimum 12 godzin. Z uprzednio noszonych ubrań nie powinno się korzystać przez około dwa tygodnie.

 Zobacz też: Jak wygląda ugryzienie pluskwy? Czy trzeba konsultować się z lekarzem?

Więcej o: