Czym jest zapotrzebowanie kaloryczne? Jest to ilość kilokalorii, jakie musimy wraz z pożywieniem oraz napojami dostarczyć do organizmu, aby ten mógł prawidłowo funkcjonować.
Zapotrzebowanie kaloryczne zależy od wielu różnych czynników, takich jak:
Przy obliczaniu zapotrzebowania kalorycznego bierzemy pod uwagę podstawową przemianę materii oraz całkowitą przemianę materii. Wyjaśniamy czym są te wartości:
Inne będzie zapotrzebowanie kaloryczne kobiety, mężczyzny, nastolatków czy dzieci, przy czym niezbędne jest wcześniejsze określenie wydatkowanej energii. Jak obliczyć zapotrzebowanie kaloryczne? Jeżeli chcemy dowiedzieć się, jakie jest nasze zapotrzebowanie kaloryczne, możemy skorzystać z kilku metod uwzględniających wzrost, wiek i płeć. Pamiętajmy jednak, że są to jedynie orientacyjne wyliczenia.
Aby obliczyć zapotrzebowanie kaloryczne, możemy skorzystać z metody Harrisa - Benedicta, oto wzór:
PPM = 655,1 + (9,567 x waga w kg) + (1,85 x wzrost w cm) - (4,68 x wiek w latach)
Do określenia zapotrzebowania kalorycznego, niezbędne jest jeszcze określenie liczby kilokalorii spalanych w trakcie typowego dnia. Zależą one od naszego trybu życia:
Zobacz też: Jedzenie, które postarza. Te pokarmy dodadzą ci lat
Wzór na zapotrzebowanie kaloryczne dla mężczyzn metodą Harrisa - Benedicta wygląda następująco:
PPM = 66 + (13,7 x waga w kg) + (5 x wzrost w cm) - (6,8 x wiek w latach)
Kolejnym krokiem jest pomnożenie otrzymanego wyniku przez liczbę przynależną trybowi życia:
Dzienne zapotrzebowanie kaloryczne ustala się biorąc pod uwagę wiele czynników. Poniżej przedstawiamy orientacyjne dzienne zapotrzebowanie kaloryczne dla poszczególnych grup wiekowych i płci:
1. Dzieci:
2. Nastolatki od 10 do 18 r.ż. w zależności od poziomu aktywności fizycznej:
dziewczęta:
chłopcy:
3. Kobiety 19 - 75 r.ż.:
4. Mężczyźni 19 - 75 r.ż.:
5. Seniorzy: od 75 r.ż.:
kobiety:
mężczyźni:
Tygodniowe zapotrzebowanie kaloryczne obliczymy mnożąc nasze dzienne zapotrzebowania przez stosowną liczbę dni.
Wiele osób chce wyliczyć swoje zapotrzebowanie kaloryczne, żeby schudnąć. Teoretycznie w takim przypadku należy spożywać mniej kalorii, niż wynosi norma dla naszego wieku oraz trybu życia. Przyjęło się, że maksymalny deficyt kaloryczny (czyli stan, w którym nasz organizm spala więcej kalorii, niż przyjmuje wraz z pożywieniem i napojami) dla osoby o dziennym zapotrzebowaniu kalorycznym 2500 kcal wynosi 500 kcal mniej. Jednak, aby schudnąć, większości wystarczy deficyt na poziomie 300 kcal. Pamiętajmy też, że kaloria kalorii nierówna a najważniejsza w procesie odchudzania jest zdrowa, zrównoważona dieta, w której dominują nieprzetworzone produkty (likwidujemy szkodliwe przetworzone słodkie, tłuste, słone i ciężkostrawne produkty, ograniczamy węglowodany i tłuszcze zwierzęce na rzecz warzyw, owoców, orzechów, tłoczonych na zimno olejów). Dodatkowo wprowadzamy oczywiście wzmożoną aktywność fizyczną, pozwalającą na spalenie tkanki tłuszczowej i zbudowanie masy mięśniowej. Nie możemy dopuścić do pojawienia się nieprzyjemnego uczucia głodu. Lepiej chudnąć powoli, ale trwale niż szybko i na krótko. Właściwe tempo chudnięcia to około 0,5 - 1 kg lub 0,5 - 1 proc. wagi tygodniowo. Zwracajmy również uwagę na wymiary ciała, zdarza się, że waga stoi w miejscu, a centymetry znikają z uwagi na tworzące się mięśnie.
Zapotrzebowanie kaloryczne, żeby przytyć
A jakie będzie zapotrzebowanie kaloryczne, żeby przytyć? W procesie przybierania na wadze powinniśmy zwiększyć ilość przyjmowanych, wartościowych kilokalorii. Spokojnie możemy pozwolić sobie na dość kaloryczne bakalie oraz miód. Stosujemy zdrową dietę składającą się z naturalnych, nieprzetworzonych produktów (jajka, warzywa strączkowe, owoce, warzywa, makaron itp.) i nie przejadamy się, organizm musi stopniowo przyzwyczaić się do większej ilości pokarmu. Przyjmuje się, że żeby przytyć zapotrzebowania kaloryczne powinno wzrosnąć o około 300 - 400 kcal dziennie. Nie rezygnujemy przy tym z umiarkowanej aktywności fizycznej - budujemy masę mięśniową nie tłuszczową.
Podane w artykule dane na temat zapotrzebowania kalorycznego są orientacyjne, każdorazowo zaleca się skorzystanie z porady lekarza i dietetyka. W szczególności dotyczy to osób z chorobami, dzieci i kobiet w okresie ciąży i laktacji. W końcu każdy organizm jest inny.
Zobacz też: Serwatka: właściwości. Na co pomaga serwatka?