Infekcje intymne u mężczyzn może wywołać ponad 30 różnych rodzajów drobnoustrojów. Są wśród nich bakterie, grzyby, wirusy oraz pasożyty, a najpowszechniejsze to zakażenia chlamydią, dwoinką rzeżączki, ureaplazmą (Ureaplasma urealyticum) oraz mykoplazmą czy grzybami w rodzaju Candida.
Mimo, że budowa układu moczowo-płciowego u mężczyzn zdaje się chronić przed infekcjami lepiej, niż u kobiet, to jednak nie oznacza to, że takie infekcje są rzadkie. Niestety, zdarzają się niemal tak samo często, jak u kobiet. Ponadto, podobnie jak to się dzieje w przypadku kobiet, zdrowie miejsc intymnych u mężczyzn w dużym stopniu zależy od stanu zdrowia partnera seksualnego.
Rodzaje infekcji intymnych u mężczyzn:
Przyczyny infekcji intymnych u mężczyzn to w pierwszym rzędzie brak dbałości o higienę miejsc intymnych. Dodatkowym czynnikiem jest noszenie ciasnej i nieprzewiewnej bielizny. W takim przypadku mężczyźnie grozi grzybica penisa.
Kolejna przyczyna infekcji to miejscowe otarcia i urazy naskórka (otwarta droga do wniknięcia chorobotwórczych drobnoustrojów). Mogą też zaszkodzić uczulające prezerwatywy (środki plemnikobójcze) lub lubrykanty, jeżeli mężczyzna cierpi na alergie na lateks lub inne czynniki chemiczne, a także gdy ma wrażliwą atopową skórę. Zakażenia są efektem kontaktu seksualnego z zainfekowaną osobą, zdarzają się w przypadku przygodnego seksu (nieznany stan zdrowia partnerki lub partnera), seksu analnego czy oralnego (partner lub partnerka mogą cierpieć na grzybicę jamy ustnej lub przełyku, a także okolic odbytu). Grzybicą można się ponadto zakazić na basenie czy w toalecie publicznej, a także korzystając ze wspólnych ręczników z osobą zakażoną itp.
Czynniki wewnętrzne, zwiększające ryzyko rozwoju infekcji:
Zdarza się, że infekcje intymne nie dają żadnych objawów. W większości przypadków jednak pojawiają się wyraźne symptomy choroby. Sygnałem alarmowym infekcji intymnej jest ból i dyskomfort podczas oddawania moczu. Ponadto zakażenie układu moczowo-płciowego utrudnia wzwód, powoduje ból podczas stosunku. U wielu zakażonych mężczyzn skóra w okolicach intymnych staje się zaczerwieniona i dokucza im silny świąd.
Zapalenie cewki moczowej dzieli się ogólnie na rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej i nierzeżączkowe. Objawem jest ból i pieczenie podczas oddawania moczu (objawy dyzuryczne), ból podczas stosunku, wyciek wydzieliny z penisa (może być wodnista, śluzowa lub ropna) oraz opuchlizna penisa. Do zapalenia cewki moczowej dochodzi w wyniku zakażeń drobnoustrojowych i powikłań poinfekcyjnych. Przyczyną zapalenia może być bakteria o nazwie chlamydia trichomatis (najczęściej), a ponadto mycoplazma lub ureaplazma.
Opryszczka penisa to infekcja okolic intymnych wywołana wirusem opryszczki genitalnej (a nie opryszczką wargową). Wirus nosi nazwę Herpes simplex typ 2 (HSV2). Do zakażenia dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu seksualnego z osobą zakażoną (ryzykowny jest więc seks bez prezerwatywy). Ta infekcja lubi też wracać (wirus zagnieżdża się w ciele i czeka na dogodny moment, na przykład obniżenie odporności organizmu). Objawy zakażenia opryszczką to pieczenie i świąd skóry w miejscach intymnych, zaczerwienienie skóry, drobne pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, owrzodzenia i trudno gojące się ranki. Nieleczona opryszczka może też spowodować obrzęk penisa.
Infekcja może być też wywołana przez rzęsistka pochwowego. To jednokomórkowy pierwotniak z grupy wiciowców. U mężczyzn rzęsistek najczęściej zagnieżdża się w cewce moczowej, ale niekiedy także w gruczole krokowym. Rzęsistkowica przenosi się drogą płciową. Często rzęsistkowica przebiega bezobjawowo, szczególnie u mężczyzn, a wtedy zakażona osoba staje się źródłem infekcji nawet o tym nie wiedząc. I to przez kilka lat. Objawy to pieczenie i ból podczas oddawania moczu, częste oddawanie moczu, ropna wydzielina z cewki moczowej, zaczerwienienie oraz obrzęk napletka i żołędzia.
Grzybica penisa objawia się stanem zapalnym, świądem, pieczeniem penisa, który dodatkowo pokrywa się białym nalotem. Za tę infekcja najczęściej odpowiada grzyb o nazwie Candida albicans (bielnik biały).
Infekcje intymne wymagają pomocy lekarza, większość skutecznych środków jest bowiem na receptę. Badanie zmierza też do ustalenia rodzaju drobnoustroju, który zaatakował, co jest to konieczne przy doborze odpowiednich leków. Leczenie obejmuje zwykle wszystkich partnerów osoby zakażonej, co zapobiega przenoszeniu infekcji dalej oraz reinfekcjom. Uwaga, przed wieloma chorobami chroni zwykła prezerwatywa.
W leczeniu chlamydiozy i innych infekcji bakteryjnych, a także rzęsistkowicy stosuje się antybiotyki. Te infekcje są wyleczalne, ale przebycie np. chlamydiozy nie daje odporności, co oznacza, że można zarazić się ponownie. Wirusa opryszczki zwalcza się preparatami przeciwwirusowymi.
Diagnostyka grzybicy opiera się m.in. na pobraniu wydzieliny z cewki albo fragmentu zakażonej tkanki (wycinek). Leczenie zakażeń tymi drobnoustrojami polega na stosowaniu leków przeciwgrzybicznych.