Zapalenie płuc oznacza zapalenie miąższu jednego lub obu płuc. Przyczyną są infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze i pasożytnicze, a najwyższy wskaźnik śmiertelności dotyczy zakażeń bakteryjnych.
Wyróżnia się cztery rodzaje zapalenia płuc:
Pozaszpitalne zapalenia płuc mogą być spowodowane różnymi infekcjami, w tym bakteryjnymi. Bakterie dzieli się na dwa typy: bakterie typowe i atypowe, ze względu na różne właściwości tych drobnoustrojów.
Typowe zapalenie płuc wywołują:
Atypowe zapalenie płuc wywołują bakterie takie jak:
Za pozaszpitalne bakteryjne zapalenie płuc (CAP) odpowiadają głównie Streptococcus pneumoniae, a następnie Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae oraz Pseudomonas aeruginosa.
Szpitalne zapalenia płuc (HAP, HCAP) są powodowane przez oporne na antybiotyki bakterie: Staphylococcus aureus i Pseudomonas aeruginosa.
Respiratorowe zapalenie płuc (VAP) mogą wywołać zarówno bakterie oporne na wiele leków, jak i antybiotykooporne.
Organizm dysponuje wieloma mechanizmami obronnymi, które współdziałając starają się zapobiegać przeniknięciu w głąb organu, a potem namnażaniu się patogenów w dolnych drogach oddechowych. Pierwsza linia obrony ma charakter mechaniczny. Bakterie są zatrzymywane przez włosy w nosie i śluz pokrywający nosogardziel i gardło. Ponadto powierzchnię pęcherzyków płucnych powleka surfagant (kompleks fosfolipidów i białek tworzący warstwę oddzielającą pęcherzykowy gaz od płynów na powierzchni komórek pęcherzyków płucnych), w tym białka A i D (SP-A i SP-D), które mają zdolność wiązania węglowodanów na powierzchni bakterii, wirusów i innych patogenów płucnych, odgrywają więc istotną rolę w systemie obronnych płuc.
Ponadto układ immunologiczny dysponuje cała gamą komórek odpornościowych, takich jak makrofagi, pochłaniające i zabijające bakterie. Jeśli one sobie nie poradzą, pojawiają się ciałka, które rozpoczynają reakcję zapalną. Uwalniane cytokiny prozapalne wywołują takie objawy jak gorączka, inne podejmują bezpośrednią walkę z bakteriami (neutrofile) i w miejscu, gdzie zaatakowały bakterie dochodzi do rozwoju stanu zapalnego. Pęcherzyki płucne i oskrzela zaczynają wówczas wypełniać się ropą zawierającą bakterie, neutrofile i resztki obumarłych komórek. To wtedy męczy nas kaszel, którego celem jest usunięcie tego wszystkiego z płuc.
Te pęcherzyki płucne, które są wypełnione ropą, nie mogą uczestniczyć w wymianie tlenu i dwutlenku węgla, stąd uczucie duszności, odczuwane przez chorego.
Wyższe ryzyko rozwoju bakteryjnego zapalenia płuc mają osoby, które:
Ponadto większe ryzyko rozwoju bakteryjnego zapalenia związane jest z zachłyśnięciem się z powodu przedostania się do płuc obcego ciała.
Powiązane ryzyko związane jest z zaburzeniami świadomości, narkomanią, zaburzeniami połykania (dysfagia), chorobą refluksową, alkoholizmem oraz zaburzeniami napadowymi.
Choroby sprzyjające rozwojowi bakteryjnego zapalenia płuc to: przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma, palenie tytoniu, stan obniżonej odporności, grypa.
Objawy:
W przypadku zakażenia bakterią Streptococcus pneumoniae plwocina może mieć kolor rdzy. Zielona plwocina świadczy o zakażeniu bakterią Pseudomonias lub Haemophilus influenzae. Klebsiella powoduje, że plwocina nabiera czerwonego koloru. Zakażenie bakterią beztlenową objawia się cuchnącą plwociną o niemiłym smaku. Nietypowe bakterie powodują nieco inne dodatkowe objawy, takie jak zaburzenia świadomości (dezorientacja) i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Objawy różnią się w zależności od pacjenta i zależą głównie od ciężkości uszkodzenia płuc, rozległości zakażenia, odporności organizmu, a także od tego, czy doszło już do wysięku do jamy opłucnej.
Objawy fizyczne:
Szczególne objawy, wskazujące na rodzaj zakażenia:
Oprócz badania fizykalnego bierze sie pod uwagę wyniki badania krwi (pełna morfologia), biomarkery stanu zapalnego (OB, białko C-reaktywne), posiew krwi, analizę plwociny, badanie moczu lub PCR. Gazometria krwi tętniczej pokazuje stopień niedotlenienia organizmu i kwasicę oddechową. Ponadto wykonuje się prześwietlenie klatki piersiowej. W skomplikowanych przypadkach zleca się też tomografię komputerową.
Osoby starsze i z chorobami sercowo-płucnymi lub z ciężką postacią choroby są hospitalizowane. Chorym podaje się odpowiedni antybiotyk i leki wspierające. W ciężkich przypadkach podaje się tlen.
Rokowania zależą od wielu czynników, w tym od wieku, chorób współistniejących i poziomu opieki medycznej. Choroba jest najniebezpieczniejsza dla osob powyżej 60 roku życia oraz dzieci poniżej 4 lat. Nieleczone zapalenie płuc ma 30 proc. śmiertelność. Najtrudniejsze do wyleczenia są zakażenia bakteriami lekoopornymi.
Komplikacje związane z bakteryjnym zapaleniem płuc to:
Powikłania bakteryjnego zapalenia płuc:
Istnieje szczepionka przeciwko pneumokokowemu zapaleniu płuc. Warto też co roku szczepić się przeciwko grypie. Palacze papierosów powinni skończyć z nałogiem, podobnie jak osoby pijące nadmierne ilości alkoholu. Warto zadbać o zęby, ponieważ bakterie z jamy ustnej przedostają się dalej.
Źródło: nbci.nih.gov