OAE jest badaniem obiektywnym i polega na rejestrowaniu sygnału akustycznego, który jest wytwarzany podczas skurczy komórek słuchowych wewnętrznych w ślimaku, który stanowi część ucha wewnętrznego. Zasada badania opiera się na zjawisku nazywanym otoemisją akustyczną, które zostało odkryte przez Davida Kempa w 1978 roku. Zjawisko to polega na tym, że ucho wewnętrzne spontanicznie lub w odpowiedzi na określony bodziec akustyczny emituje dźwięki do przewodu słuchowego zewnętrznego. Emisja dźwięków przez ucho środkowe jest spowodowana kurczeniem się komórek słuchowych. Gdy do ucha docierają głośne dźwięki, komórki te usztywniają błonę pokrywową narządu spiralnego, dzięki czemu ograniczona jest ruchomość tej błony.
Z kolei, jeśli do ucha docierają ciche dźwięki komórki poruszają się w odpowiedni sposób, co ma na celu wzmocnienie sygnału docierającego do narządku spiralnego. W związku z tym, badanie otoemisji umożliwia ocenę funkcjonowania ślimaka i ewentualne wykrywanie nieprawidłowości w jego działaniu, które mogą występować na przykład w przebiegu chorób laryngologicznych, takich jak uszkodzenie słuchu wywołane hałasem, wrodzona głuchota czy głuchota uwarunkowana genetycznie, a także schorzeń poza laryngologicznych, które mogą wpływać na funkcjonowanie ślimaka, takich jak kolagenozy czy cukrzyca.
Otoemisja akustyczna – wskazania
Wskazaniem do badania OAE jest przede wszystkim podejrzenie schorzeń ucha wewnętrznego, którego stan ocenia się w trakcie badania. Inne wskazania do przeprowadzenia OAE to szumy uszne oraz podejrzenie głuchoty czynnościowej. Badanie przeprowadza się także w celu monitorowania efektów leczenia z wykorzystaniem leków ototoksycznych, w topodiagnostyce uszkodzeń słuchu oraz jako badanie przesiewowe u niemowląt. Otoemisja akustyczna jest również przeprowadzana u małych dzieci. W związku z tym, że jest to badanie obiektywne, nie wymaga współpracy pacjenta, a jego wyniki są niezależne od indywidualnych odczuć.
Otoemisja akustyczna – jak przebiega badanie?
Emisja otoakustyczna jest badaniem nieinwazyjnym i stosunkowo prostym, dzięki czemu służy szybkiej ocenie stanu ucha wewnętrznego. Na OAE powinni zgłaszać się pacjenci, u których nie występują objawy przeziębienia czy infekcji, takie jak katar czy kaszel. Poza tym, badania nie należy wykonywać w dniu, w którym pacjent był narażony na duży hałas (na przykład przebywał na lotnisku, na koncercie albo pracował w hałasie). Przed badaniem zaleca się wizytę u otolaryngologa albo audiologa, który może ocenić stan ucha zewnętrznego oraz błony bębenkowej. Poza tym, przed badaniem warto dokładnie oczyścić przewody słuchowe, aby pozbyć się zalegającej tam wydzieliny, która może uniemożliwiać prawidłowe przeprowadzenie badania.
Badanie OAE jest przeprowadzane w dźwiękoszczelnym pomieszczeniu. W uchu pacjenta umieszczana jest specjalna sonda, która zawiera bardzo czuły mikrofon oraz głośnik. Podczas badania głośnik nadaje krótkie dźwięki, które u zdrowych osób wywołują emisję zwrotną sygnału. Sygnał ten jest z kolei odbierany przez mikrofon i rejestrowany. W ten sposób badana jest reakcja ucha wewnętrznego na dźwięki o niskim natężeniu.
U niemowląt otoemisję akustyczną przeprowadza się najczęściej podczas snu, co umożliwia szybsze wykonanie badania i sprawia, że nie jest ono stresujące dla dziecka. Poza tym, przeprowadzenie badania w czasie snu sprawia, że wynik jest bardziej miarodajny, ponieważ wyklucza się obecność podczas badania zbędnych dźwięków, które wpływają na wynik - urządzenia używane do pomiaru są niezwykle czułe i wynik może zostać łatwo zakłócony.
Wynik badania jest dostępny dla pacjenta w formie tak zwanego DP-gramu. Do wykresu dołączany jest opis. Brak sygnału zwrotnego podczas badania OAE może być oznaką różnego rodzaju wad słuchu. Mimo to, badanie nie daje szczegółowych informacji na temat rodzaju wady, nie pozwala określić sprawności słuchu ani nie daje możliwości określenia dokładnego miejsca w przewodzie słuchowym, w którym może występować uszkodzenie. Nieprawidłowy wynik badania może wskazywać między innymi na niedosłuch. U pacjentów, u których wyniki odbiegają od normy konieczna jest konsultacja specjalisty oraz dalsza diagnostyka.
