Pedodonta jest to inaczej stomatolog dziecięcy. Ze względu na to, że uzębienie dorosłego człowieka znacznie różni się od zębów w wieku dziecięcym (dorosły ma 32 zęby, zaś dziecko 20 mleczaków) wyodrębniono oddzielną specjalizację stomatologiczną, której obszarem zainteresowania jest uzębienie najmłodszych. Pedodonta zajmuje się m.in.:
Aby zostać pedodontą należy przebyć długą, trudną i pełną wyrzeczeń ścieżkę edukacyjną. Przede wszystkim, najpierw należy ukończyć 5-letnie studia stomatologiczne. Tak jak wszystkie studia medyczne nie kończą się one pracą dyplomową, ale egzaminem praktycznym oraz teoretycznym. Ukończenie tych studiów i zaliczenie egzaminu dyplomowego nie skutkuje jednak uzyskaniem prawa do wykonywania zawodu – po tym etapie każdy przyszły stomatolog powinien odbyć roczny staż, podczas którego wykonuje praktykę w każdej dziedzinie stomatologicznej. Dopiero ukończony staż oraz zdanie następującego po nim egzaminu lekarsko-dentystycznego uprawnia do legalnego wykonywania zawodu.
Pomimo tego, że po tych 6 latach dana osoba zostaje dentystą, nie jest to koniec jej drogi edukacyjnej. Kolejnym etapem jest bowiem tzw. specjalizacja, czyli wieloletnie szkolenie z zakresu konkretnej dziedziny (w tym przypadku stomatologicznej), które kończy się państwowym egzaminem specjalizacyjnym i uzyskaniem tytułu lekarza stomatologa pedodonty. Specjalizacja na stomatologii dziecięcej (pedodoncji) trwa 3 lata.
Pedodonta, najogólniej mówiąc, zajmuje się wszystkimi zabiegami, mającymi na celu utrzymanie prawidłowego stanu uzębienia u dzieci i młodzieży. Najczęstszym problemem, z którym musi się zmierzyć jest próchnica oraz profilaktyka tej choroby. Podstawowymi zabiegami, które wykonuje pedodonta są:
Temat pierwszej wizyty u pedodonty otoczony jest wieloma mitami oraz kontrowersjami. Niestety, w Polsce ta dziedzina dbania o zdrowie swoich dzieci bardzo kuleje i wielu rodziców prowadzi swoje pociechy do stomatologa dopiero wtedy, kiedy „zaczyna się coś dziać”. Wówczas jest już zwykle za późno i objawy, które sygnalizuje dziecko, są oznaką poważnego uszkodzenia zęba, rozwoju próchnicy i konieczności leczenia. A tak naprawdę do pedodonty należy udać się już po pojawieniu się pierwszego zęba, czyli zazwyczaj przed ukończeniem pierwszego roku życia dziecka, a następnie kontrolować uzębienie, regularnie co 3 miesiące. Tak częste wizyty (szczególnie do 3 roku życia) wynikają z tego, że proces ząbkowania trwa nawet 36 miesięcy i każdy nowy ząb powinien być zalakowany oraz potraktowany fluorem w celu profilaktyki próchnicy.
Należy podkreślić, że jest to temat niezwykle istotny, ponieważ w Polsce sytuacja stomatologiczna najmłodszych jest bardzo zła. Według ostatnich badań nawet 90 proc.dzieci ma próchnicę (która jest chorobą zakaźną i nieleczona przenosi się na zęby stałe), a dla porównania w krajach skandynawskich choroba ta występuje (tylko) u 1 proc.najmłodszych.