Wskazania do wykonania badania pola widzenia
Badanie pola widzenia ma na celu zdiagnozowanie następujących chorób okulistycznych:
- Jaskra
- Choroby siatkówki – rozwarstwienie lub odwarstwienie siatkówki, zwyrodnienie plamki żółtej
- Choroby nerwu wzrokowego
Oprócz tego badanie pola widzenia może być przydatne do zdiagnozowania lub kontrolowania skutków nadciśnienia tętniczego, a także chorób neurologicznych (np. guzów neurologicznych). Zalecane jest również dzieciom o niedorozwoju intelektualnym, a także osobom starszym, które borykają się z zaburzeniami orientacji.
Tak naprawdę badanie pola widzenia zalecane jest kontrolnie każdemu, ponieważ bardzo często zdarza się, że ludzie widzą niepoprawnie, mają ubytki w polu widzenia, ale są do nich tak przyzwyczajeni, że ich nie dostrzegają. Na to badanie powinny się zdecydować szczególnie osoby, które czują, że mają wąski zakres widzenia i żeby zobaczyć coś z boku, muszą odwracać głowę, a także te, które często mają tzw. mroczki przed oczami.
Badanie pola widzenia stosowane jest również w testach zawodowych, np. dla kierowców.
Jak się przygotować do badania pola widzenia?
Nie istnieją żadne rygorystyczne i obowiązkowe zalecenia co do wykonania badania pola widzenia. Tak naprawdę badanie to może wykonać każdy wchodząc „z ulicy”. Ze względu na to, że pomiary wymagają kilkunastominutowego skupienia, na perymetrię najlepiej przyjść wypoczętym oraz wyspanym, ponieważ niewyspanie i zmęczenie wpływa na szybkość reakcji oraz zdolność koncentracji, co skutkuje przekłamaniem wyników. Przed przeprowadzeniem perymetrii niezbędne jest dostosowanie ostrości widzenia do odległości 30 cm od gałki ocznej, wobec czego osoby, które są dalekowidzami muszą wykonać badanie w okularach.
Jak wygląda badanie pola widzenia?
Wyróżnia się dwa sposoby perymetrii, czyli badania pola widzenia – statyczną i kinetyczną. Zarówno podczas jednego jak i drugiego rodzaju badania pacjent musi usiąść przy urządzeniu zwanym polomierzem (perymetrem) oraz położyć głowę na specjalnej podpórce i sygnalizować przyciskiem moment, w którym zobaczy punkt na ekranie.
W perymetrii statycznej wyświetlane punkty są nieruchome. Na początku stanowią bardzo nikłe światło i stopniowo się rozświetlają. Punkty te wyświetlane są w całej płaszczyźnie badania, a zadaniem pacjenta jest sygnalizowanie przyciskiem momentu, w którym je zobaczy.
Drugą metodą jest perymetria kinetyczna. Polega ona również na wyświetlaniu punktów, które tym razem są ruchome i przemieszczają się od zewnętrznej strony widzenia w kierunku centralnym.
Czasami specjaliści wykonują badanie przygotowujące, które polega na zasłonięciu przez pacjenta jednego oka i śledzenia palca lub dłoni lekarza, który porusza nimi w kierunku centralnym. Zadaniem pacjenta jest zasygnalizowanie chwili, w której dłoń lub palec badającego znajdzie się w zasięgu wzroku.
Badanie pola widzenia jest krótkie – trwa od 10 do 20 minut w zależności od stopnia skupienia pacjenta.
Perymetria – mapa widzenia
Celem perymetrii jest wykonanie mapy pola widzenia. Nieruchome lub przesuwające się punkty podczas badania pojawiają się w obrębie całego potencjalnego pola widzenia. Na podstawie odpowiedzi (sygnałów) pacjenta, tworzy się mapa, obrazująca zakres oraz intensywność jego widzenia.
Idealna mapa (zakres) widzenia charakteryzuje się określonymi parametrami. Kąt widzenia w poszczególne strony wynosi kolejno:
Skroń - 100° (pojedyncze oko)
Nos - 60°
Góra - 60°
Dół - 75°
Mapa widzenia wykonana jest w odcieniach szarości, które obrazują ubytki widzenia. Im ciemniejszy kolor tym ubytek jest większy, zaś kolor czarny symbolizuje ubytki bezwzględne.
Ubytki centralne i obwodowe pola widzenia
Wyniki perymetrii mogą wskazywać na ubytki centralne lub obwodowe pola widzenia. Ubytki centralne zdiagnozowane podczas badania mogą być objawem m.in. zwyrodnienia plamki żółtej, otworu plamki, toksycznego wpływu leków, choroby nerwu wzrokowego lub toksoplazmozy. Osoby, u których występuje ta wada, mają problem z czytaniem (znikają im litery), rozpoznawaniem twarzy oraz zauważaniem szczegółowych rzeczy.
Ubytki obwodowe, czyli zlokalizowane po zewnętrznych częściach pola widzenia, to symptomy chorób siatkówki, schorzeń ośrodkowego układu nerwowego, w tym nowotworów mózgu. Chorzy, u których występują te ubytki mają często problem z wpadaniem na różne przedmioty, a także poruszaniem się w nieznajomym otoczeniu.
O czym świadczą mroczki przed oczami. Jakie choroby wywołuja mroczki przed oczami?
