Nadpłodnienie - na czym polega? Czy jest możliwe zajście w ciążę, gdy jest się już w ciąży?
Nadpłodnienie, superfekundacja, (łac. superfoecundatio, od super – bardzo, fecundus – płodny) polega na zapłodnieniu dwóch komórek jajowych pochodzących z jednego cyklu owulacyjnego, ale w wyniku różnych aktów płciowych, odbytych w czasie od trzech dni do maksymalnie dwóch tygodni. Taką ciążę określa się także mianem ciąży dwojaczej. To wtedy możliwa jest także sytuacja, że dzieci mają innych ojców. Chociaż zdarza się to niezwykle rzadko, to jednak takie sytuacje są możliwe i zostały już opisane w literaturze medycznej. Potwierdzenie znaleziono po wykonaniu badań genetycznych w celu ustalenia ojcostwa. Uznaje się, że tego typu przypadki stanowią około 5 procent ciąż dwojaczych. Można także spotkać się z opisem ponad 20 przypadków ciąż dwojaczych, gdzie bliźnięta miały ojców różnych ras.
Natomiast drugi rodzaj zapłodnienia w przypadku ciąży dwojaczej nazywany jest superfetacją lub inaczej zapłodnieniem dodatkowym. Występuje w świecie zwierząt, jednak u ludzi jest już raczej niemożliwe. Superfetacja polega na zapłodnieniu jajeczka uwolnionego w czasie kolejnej owulacji, a więc do dwóch miesięcy po pierwszym zapłodnieniu. Zarodek zagnieżdża się wówczas w wolnym zakątku macicy, a potomstwo ma różny wiek. Taki rodzaj ciąży możliwy jest u niektórych gatunków zajęcy, gryzoni, torbaczy, koni i owiec.
Kobiecy organizm zapobiega superfetacji poprzez zablokowanie kolejnej owulacji zaraz po zapłodnieniu. Nieliczne przypadki superfetacji u ludzi mogły mieć przyczynę w terapii hormonalnej, której nie zaprzestano już po zapłodnieniu - uważają lekarze, którzy nadal spierają się, czy takie sytuacje w ogóle się zdarzyły.
W naszym filmie mówimy o tym, jak przygotować się do ciąży.
Ciąża wielopłodowa
Ciąża mnoga oznacza, że w macicy rozwija się więcej niż jeden zarodek. U ludzi zwykle rodzi się jedno dziecko, ale oczywiście dość częste są ciąże mnogie, w tym głównie dwupłodowe, czyli bliźniacze. Ciąże wielopłodowe generalnie dzieli się na dwa rodzaje: ciąże monozygotyczne oraz polizygotyczne.
Ciąża monozygotyczna oznacza, że doszło do podziału zygoty na dwa lub więcej zarodków, które rozwijają się oddzielnie. Dzieci są wtedy tej samej płci i wyglądają niemal identycznie. Mają bowiem taki sam materiał genetyczny. Natomiast ciąża polizygotyczna jest wynikiem zapłodnienia dwu lub więcej komórek jajowych. Do zapłodnienia dochodzi najczęściej podczas jednego aktu płciowego. Gdy jest inaczej, mówimy o nadpłodnieniu (superfekundacji). Ciąże polizygotyczne zdarzają się ponadto częściej w przypadku hormonalnego leczenia bezpłodności. Trzeba ponadto wiedzieć, że dość często zdarza się także, że jeden z zarodków obumiera i ciąża staje się pojedyncza.
Szacuje się, że przy zapłodnieniu naturalnym, nie wspomaganym hormonalnie, bliźniaki zdarzają się w przypadku 1,25 proc. wszystkich ciąż, trojaczki - 0,015 proc., a pięcioraczki - 0,0000024 proc. wszystkich ciąż.
