Hipernatremia jest terminem medycznym, określającym zwiększenie stężenia sodu w surowicy krwi powyżej 145 mmol/l. Nawet niewielkie przekroczenie normy, a co za tym idzie pojawienie się hipernatremii, negatywnie wpływa na zdrowie, może też zagrażać życiu. Dzieje się tak, ponieważ sód to jeden z najważniejszych pierwiastków w organizmie człowieka. Co warto o nim wiedzieć?
Sód jest niezbędny do życia i zachowania prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jego stężenie w surowicy pozostaje w bardzo wąskich granicach 135-145 mmol/l.
Sód:
Hipernatremii sprzyja wiele czynników. Najczęściej to nieodpowiednia dieta, czyli duża ilość produktów przetworzonych, które zawierają sporo soli oraz niewystarczające nawadnianie organizmu. Poza tym nadmiar sodu często pojawia się u osób chorujących na nadczynność tarczycy czy cukrzycę, a także mających problemy z układem moczowym. Zbyt duże stężenie sodu w organizmie może być także konsekwencją utrzymującej się gorączki, ostrej biegunki i wymiotów. Ma to związek z utratą czystej wody przez organizm. Wówczas może dojść do odwodnienia. Do utraty wody może prowadzić także obecność mannitolu czy mocznika, które zwiększają diurezę osmotyczną.
Hipernatremia może mieć również związek z niedoborem wazopresyny. To hormon produkowany przez podwzgórze. Patologia pojawia się często, gdy zaburzony jest mechanizm pragnienia: u niemowląt, osób starszych i nieprzytomnych.
Intensywność i dokuczliwość objawów hipernatremii zależy od czasu jej trwania oraz poziomu stężenia sodu w organizmie. W zależności od poziomu utraty wody oraz stężenia elektrolitów może mieć różny przebieg. Zwykle objawem jest:
W najcięższym przypadku może dojść do śpiączki i śmierci.
Rozpoznaje się trzy postaci hipernatremii. To:
O hipernatremii hipowolemicznej mówi się, gdy dochodzi do znacznego spadku wody w stosunku do sodu, którego stężenie z kolei wzrasta. Towarzyszy ostrym chorobom nerek. Hipernatremia normowolemiczna polega na ubytku wody bez ubytku sodu. To łagodna postać choroby. Towarzyszy złej diecie, chorobom nerek i pęcherza. Hipernatremia hiperwolemiczna pojawia się wskutek przewodnienia organizmu zarówno wodą, jak i elektrolitami.
Kryterium rozpoznania hipernatremii jest badanie poziomu sodu w surowicy krwi. Mówi się o niej, gdy ten przekroczy 145 mmol/l (mEq/l). Aby zbadać stężenie sodu pobiera się krew żylną.
Sposób leczenia hipernatremii różni się w zależności od jej przyczyny i czasu trwania. Aby to ustalić, wykonuje się dodatkowe badania. Zwykle jest to oznaczenie poziomu innych elektrolitów oraz badania adekwatne do podejrzewanej przyczyny hipernatremii.
Leczenie hipernatremii polega na uzupełnieniu płynów z małą zawartością sodu. W cięższych przypadkach stosuje się środki farmakologiczne, które wspierają usuwanie nadmiaru sodu z organizmu. Bardzo ważna jest dieta niskosodowa, która działa naturalnie, obniżając ciśnienie krwi. Według Światowej Organizacji Zdrowia dzienną bezpieczną dawką soli jest jedna płaska łyżeczka (nie powinna przekraczać 5 g).
Hipernatremia to zaburzenie gospodarki wodno-elektrolitowej, które może być niebezpieczne dla zdrowia i życia. Nieleczona bądź źle leczona hipernatremia: