Morszczyn pęcherzykowaty - charakterystyka
Morszczyn pęcherzykowaty (łac. fucus vesiculosus) to glon należący do brunatnic. W naszym kraju jest od 2004 roku objęty ochroną gatunkową jako jedyny przedstawiciel protistów roślinopodobnych (dawniej określanych mianem zwierzokrzewy). Zatem jest to organizm na pograniczu dwóch światów: zwierzęcego i roślinnego.
Morszczyn pęcherzykowaty występuje naturalnie u wybrzeży wielu mórz i oceanów, w tym Atlantyku, Oceanu Arktycznego, a w naszej części świata - u wybrzeży Bałtyku. Na polskim wybrzeżu wyginął pod koniec XX wieku. Potem podjęto próby jego reintrodukcji w Zatoce Puckiej.
Glon zbudowany jest z trzech elementów. Odpowiednikiem korzeni jest ryzoid, łodygi - kauloid, natomiast liści - fylloid. Morszczyn ma długą na metr plechę (czyli ciało wegetatywne), wyglądającą jak taśma, zaopatrzoną dodatkowo w pęcherzyki pławne, ułatwiające unoszenie się na wodzie. Plecha tkwi w podłożu dzięki tarczce, a rozmnaża się przy pomocy organów - męskiego i żeńskiego - znajdujących się na końcach rozgałęzień plechy.
Morszczyn pęcherzykowaty - skład i właściwości
Dla celów zielarskich morszczyn jest odławiany, odsalany, a następnie suszony. W takiej postaci zawiera nadal mnóstwo jodu, chociaż jego ilość uzależniona jest od wód, z których został odłowiony. Ponadto w składzie morszczynu pęcherzykowatego znajdziemy:
- sole mineralne - magnez, cynk, sód, potas, mangan, miedź, siarkę, chlor, brom, arsen
- mannitol czyli alkohol cukrowy
- naturalny ciemnoczerwony lub brązowy barwnik o nazwie fukoksantyna
- witaminy z grupy B
- polisacharydy - kwas alginowy, laminarynę i fukoidynę
Zawartość polisacharydów powoduje, że morszczyn świetnie nadaje się do zwalczania zaparć. Działa bowiem rozluźniająco na masy kałowe znajdujące się w jelitach i przyspiesza wypróżnianie. Dzieje się tak, ponieważ szybko pęcznieje, zwiększając objętość kału, powoduje także przyspieszenie perystaltyki jelit. Dzięki zawartości jodu pobudza też wydzielanie hormonów tarczycy, zwiększając tym samym przemianę materii. Stąd jego obecność w mieszankach ziołowych zalecanych przy nadwadze i otyłości. Można także wykorzystywać morszczyn jako uzupełnienie mikroelementów w diecie.
Morszczyn pęcherzykowaty - skutki uboczne oraz przeciwwskazania
Przedawkowanie preparatów z morszczynem pęcherzykowatym może spowodować nadczynność tarczycy. Niekorzystne objawy do bezsenność, nadciśnienie tętnicze, przyspieszone tętno, nadmierne pocenie się, napady dusznicy bolesnej, zatrucie arsenem. Nie zaleca się więc stosowania preparatów z morszczynu przy niedoczynności tarczycy, a także przy nadczynności ze względu na trudną do ustalenia ilość jodu w preparatach.
Nie powinno się przyjmować morszczynu pęcherzykowatego w czasie ciąży i karmienia piersią bez poinformowania o tym lekarza.
Preparaty z morszczynu przechowujemy w suchym i chłodnym miejscu, w zamkniętym opakowaniu. Należy także zapoznać się z opisem preparatu na ulotce lub opakowaniu.
