Elektroterapia – rodzaje
Elektroterapia to ogólne określenie dotyczące większej grupy zabiegów, do których zalicza się takie zabiegi jak:
- Elektrostymulacja – polega na stymulacji mięśni za pomocą impulsów prądu. Metoda ta jest stosowana w przypadku dolegliwości związanych z układem nerwowym, między innymi w terapii porażeń oraz niedowładów.
- Przezskórna stymulacja nerwów - wykorzystuje prądy do redukcji bólu.
- Prądy Nemea (interferencyjne) - mają działanie przeciwbólowe, a dodatkowo wpływają na regenerację tkanek oraz poprawiają krążenie.
- Prądy TENS – podczas zabiegu wykorzystuje się impulsy prądów o małej częstotliwości, które stymulują nerwy. Terapia takimi prądami jest stosowana w terapii bólów reumatycznych, bólów mięśni, stawów, a także kręgosłupa. Taki rodzaj prądów poleca się również osobom cierpiącym na osteoporozę, dyskopatie, a także kobietom walczącym z cellulitem.
- Jonoforeza – podczas zabiegu wykorzystuje się prąd stały. Ten rodzaj terapii jest stosowany w przypadku przewlekłych stanów zapalnych, chorób reumatycznych, neuralgii oraz nerwobóli.
- Prądy Kotza - wpływają na stymulację głęboko położonych mięśni. Znajdują zastosowanie w leczeniu urazów, takich jak złamania, a także w przypadku skoliozy oraz osłabienia mięśni.
Elektroterapia – wskazania do zabiegów
Wskazaniami do leczenia prądem są różnego rodzaju dolegliwości związane z układem ruchu. Wśród wskazań należy wymienić między innymi takie schorzenia jak:
- Dyskopatie
- Przewlekłe lub silne bóle kręgosłupa
- Dystrofie mięśniowe
- Przebyte urazy takie jak skręcenia, złamania, stłuczenia
- Choroby reumatyczne
- Choroba zwyrodnieniowa stawów
- Zapalenie tkanek miękkich
- Rwa kulszowa
- Bóle towarzyszące osteoporozie.
Elektroterapia może okazać się skuteczna również w przypadku nerwobóli oraz częstych bólów głowy, nawet o charakterze migrenowym.
Efektami leczenia prądem są zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa ukrwienia, zmniejszenie napięcia mięśni, a także redukcja obrzęków. Takie zabiegi wpływają również na przyspieszenie procesów regeneracji tkanek oraz zredukowanie stanów zapalnych toczących się w organizmie. W przypadku elektroterapii stosowanej po przebytych zabiegach lub urazach dochodzi do wzmocnienia mięśni oraz rozluźnienia przykurczów.
Elektroterapia – przeciwwskazania
Ze względu na zastosowanie prądu podczas terapii nie każdy może z niej korzystać. Przeciwwskazania do stosowania leczenia prądem to między innymi:
- Choroby nowotworowe
- Wszczepiony rozrusznik serca
- Posiadanie endoprotez lub implantów
- Zaburzenia rytmu serca
- Zatory żylne
- Zakrzepowe zapalenie żył
- Wysoka gorączka występująca w przebiegu infekcji
- Ostre stany zapalne tkanek miękkich
- Ostre stany zapalne skóry.
Dodatkowo, u kobiet w ciąży nie można przeprowadzać zabiegów elektroterapii, jeżeli elektrody byłyby nałożone w dolnych partiach kręgosłupa lub w okolicach brzucha.
Elektroterapia – przebieg zabiegu
Przed zabiegiem na skórę pacjenta w miejscach, które mają być poddane leczeniu nakładane są elektrody. W zależności od rodzaju zabiegu stosuje się różne rodzaje elektrod i rozmieszcza się je na skórze w różny sposób. Gdy są one ułożone podłużnie, przepływ prąd oddziałuje na tkanki powierzchniowe, natomiast w przypadku poprzecznego ułożenia elektrod prąd głębiej wnika w tkanki i oddziałuje na głębsze warstwy. Zabieg nie powinien być bolesny ani wywoływać uczucia dyskomfortu. Większość pacjentów podczas stymulacji prądami odczuwa jedynie delikatne mrowienie. Czasami podczas zabiegu podaje się miejscowo leki przeciwzapalne lub przeciwbólowe. Dzięki działaniu prądu leki szybciej się wchłaniają i mają lepsze działanie.
Jeden zabieg elektroterapii trwa zazwyczaj od około 10 do około 20 minut. Po zabiegu w miejscach, w których nałożone były elektrody może pojawić się zaczerwienienie. Terapia prądami przynosi najlepsze efekty, jeżeli zabiegi są przeprowadzane regularnie. Zwykle, aby osiągnąć oczekiwane efekty zaleca się serie około 5 – 10 zabiegów przeprowadzanych codziennie.
