Budowa kobiecych narządów płciowych
Zacznijmy od przypomnienia budowy kobiecych narządów płciowych. Składają się z narządów wewnętrznych, czyli jajników, jajowodów, macicy oraz pochwy i z narządów zewnętrznych - sromu. Tworzą go łechtaczka, przedsionek pochwy oraz parzyste wargi sromowe większe i wargi sromowe mniejsze. Warki sromowe większe to fałdy skórne, wypełnione tkanką tłuszczową, połączone spoidłem przednim i spoidłem tylnym. Cieńsze wargi sromowe mniejsze leżą między wargami większymi, a przedsionkiem pochwy, są zbudowane z tkanki łącznej, pokrytej nabłonkiem. Wargi sromowe mają za zadanie chronić przedsionek pochwy.
Wielkość i kształt warg sromowych u kobiet są bardzo zróżnicowane. W zasadzie, każda kobieta posiada swój własny, charakterystyczny tylko dla niej kształt warg mniejszych i większych. Nie ma więc jednego uniwersalnego wzorca. Jednak nietypowa budowa może przysparzać kobietom wielu problemów.
Labioplastyka - kiedy wykonuje się zabieg?
Wargi sromowe mniejsze, jeżeli wystają poza wargi sromowe większe, są źródłem dyskomfortu. Czasem uniemożliwiają nawet kobiecie uprawianie pewnych sportów, ponieważ mogą boleć podczas, na przykład, jazdy na rowerze lub na koniu. Przeszkadzają nawet w chodzeniu czy bieganiu. Mogą także podwijać się podczas stosunku. Natomiast problem z wargami sromowymi większymi bywa związany z ich nadmierną wielkością, z którą można się po prostu urodzić, ale może też być to powikłanie po porodzie. Przerost warg sromowych oznacza, że mają więcej niż 5 cm długości
Przerośnięte wargi sromowe, oprócz dolegliwości bólowych, sprzyjają infekcjom intymnym, łatwiej ulegają otarciom, bywają też źródłem dyskomfortu w czasie stosunku, a czasem wręcz go uniemożliwiają. Powodując trudności w kontaktach seksualnych są także źródłem kompleksów, czy też innych problemów psychicznych.
Jeżeli nie jest to procedura medyczna, zabieg labioplastyki wykonywany jest tylko u kobiet pełnoletnich. Przeciwwskazania to stany zapalne narządów rodnych, które należy wcześniej wyleczyć.
Przerośnięte wargi sromowe - niektóre przyczyny
Istnieje kilka przyczyn takiego stanu rzeczy. Najczęściej wymienia się:
- uwarunkowania genetyczne
- przewlekłe infekcje intymne, powodujące obrzęki i w efekcie rozciągnięcie skóry
- terapię hormonalną estrogenami i androgenami
- niektóre praktyki seksualne prowadzące do nadmiernego rozciągnięcia warg sromowych
- piercing w miejscach intymnych
- trudny poród, gdy nacinane jest krocze albo też doszło do samoistnego uszkodzenia warg sromowych w wyniku ciężkiego przebiegu porodu
Labioplastyka - na czym polega zabieg?
Labioplastyka ma za zadanie poprawić wygląd warg sromowych. Chirurgicznie zmniejsza się więc wielkość warg sromowych mniejszych, w razie potrzeby koryguje się także asymetrię istniejącą między parami warg, a nawet zmienia całkiem ich kształt. Przerośnięte wargi sromowe większe pomniejsza się poprzez wycięcie fragmentu tkanki tłuszczowej, budującej narząd. Można także zrekonstruować wagi sromowe w całości, jeśli zachodzi taka potrzeba.
Przy zwiotczeniu i utracie jędrności warg sromowych większych można je odtworzyć wypełniając tkanką tłuszczową własną pacjentki, pobraną z brzucha lub z pośladków tuż przed zabiegiem. Niektóre kliniki plastyczne proponują także nieinwazyjną metodę biorewitalizacji warg sromowych poprzez wstrzykiwanie komórek macierzystych, pozyskiwanych z osocza pacjentki. Proponuje się także ujędrnianie warg sromowych poprzez użycie fal radiowych lub też terapię laserami frakcyjnymi.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub - jeśli jest takie życzenie kobiety - w znieczuleniu ogólnym. Do zabiegu wykorzystywana jest technika laserowa. Stosuje się szwy chirurgiczne w pełni wchłanialne, więc nie ma już późniejszego ściągania szwów. Zabieg trwa zazwyczaj 30 minut.
Labioplastyka - postępowanie po zabiegu
Czas gojenia się warg sromowych wynosi około pół miesiąca. Trzeba w tym czasie dbać o higienę narządów i stosować środki odkażające dwukrotnie w ciągu dnia. Dobrze jest też unikać nadmiernego wysiłku fizycznego w tym czasie. W razie potrzeby można ponadto zażywać środki przeciwbólowe. Przez miesiąc do półtora konieczne jest także powstrzymanie się od stosunków płciowych.
Możliwe powikłania to zakażenie rany, krwiak lub stan zapalny w operowanym miejscu. Jeżeli zatem po zabiegu podnosi się temperatura, świadcząca o stanie zapalnym, należy szybko udać się do lekarza. Rana może też wolno lub nieprawidłowo się goić. Stosuje się wtedy specjalne maści z antybiotykiem lub globulki dopochwowe z kwasem hialuronowym.
