Kiretaż jest to zabieg oczyszczania kieszonek zębowych ze znajdującego się tam kamienia nazębnego i ziarniny. Czyszczenie odbywa się głównie poniżej linii dziąseł. Po zabiegu wyraźnie poprawia się stan dziąseł, zmniejsza się odczyn zapalny, a kieszonki dziąsłowe (przyzębne) ulegają spłyceniu.
Kamień nazębny, odkładający się na zębach, to zwapniała płytka przylepiona mocno do zęba, która powstaje z niedokładnie usuniętego osadu. Płytka nazębna składa się z głównie z reszek jedzenia oraz ze złuszczonych komórek błony śluzowej jamy ustnej. Jeśli jej nie usuniemy w trakcie mycia zębów ulega mineralizacji i mocno przylega do szkliwa. Kamień nazębny to świetna pożywka dla bakterii, które wytwarzają kwasy uszkadzające szkliwo i prowadzące do demineralizacji zęba. Kamień nazębny jest także przyczyną stanów zapalnych dziąseł i chorób przyzębia.
Zabieg wykonuje się często w przypadku chorób przyzębia, takich jak paradontoza. Stan zapalny dziąseł, towarzyszący chorobie, powoduje że pogłębieniu ulegają tzw. kieszonki dziąsłowe (przyzębne) i wypełniają się pozostałościami jedzenia, złuszczonym nabłonkiem i bakteriami, stając się źródłem choroby. Zwykle kieszonki dziąsłowe, czyli przestrzeń między dziąsłem a zębem ma około 2 mm. Przy paradontozie może znacznie się powiększyć. W zależności od tego, jak głęboka jest kieszonka dziąsłowa, wykonuje się kiretaż zamknięty lub otwarty.
Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym za pomocą zastrzyku. Oczyszcza się jeden lub kilka zębów, w trudnych przypadkach konieczne jest nawet oczyszczenie wszystkich zębów. Kiretaż zamknięty wykonuje się za pomocą narzędzi ręcznych, którymi zeskrobuje się kamień oraz ziarninę zapalną z korzenia zęba oraz ze ścian i kieszonki dziąsłowej. Następną czynnością jest wypłukanie z kieszonki resztek kamienia za pomocą soli fizjologicznej. Potem zazwyczaj na dziąsło nakładany jest opatrunek.
Kiretaż otwarty polega na rozcięciu dziąsła, a następnie odchyleniu rozciętych części, oczyszczeniu z kamienia i ziarniny dziąsła i korzenia zęba, przepłukaniu solą fizjologiczną. Następnie dziąsło zszywa się nićmi chirurgicznymi, które pozostawia się na 7 dni. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.
Do zabiegu wykorzystuje się diodę emitująca wiązkę światła i za jej pomocą usuwa się kamień i bakterie z zęba. Kiretaż laserowy stosuje się albo jako uzupełnienie tradycyjnego kiretażu, albo jako oddzielny zabieg.
Po zabiegu przez kilka dni pacjent odczuwa ból dziąseł. Może mu towarzyszyć także niewielkie krwawienie. Zęby są nadwrażliwe i reagują na zimno i ciepło. Dlatego też nie powinno się wtedy spożywać gorących posiłków, czy pić gorących napojów, a także nie wolno palić papierosów, czy pić alkoholu. Nie jest zalecany większy wysiłek fizyczny. Zęby należy myć za pomocą miękkiej szczoteczki, delikatnie, aby nie urazić dziąseł. Diety powinna być półpłynna i lekkostrawna. Przez kilka dni pacjent zażywa jeszcze środki przeciwbólowe.
Wśród przeciwwskazań do zabiegu kiretażu jest niemożność zastosowania w znieczulenia z powodu chorób, takich jak: choroba serca, nadciśnienie, stan po zawale serca, zakrzepowe zapalenie naczyń krwionośnych, niewyrównana cukrzyca, nadczynność tarczycy, choroby nerek, marskość wątroby. A także: białaczka, nowotwór jamy ustnej i pierwsze miesiące ciąży.