20-letnia kobieta z Dallas (Stany Zjednoczone) zgłosiła się do lekarza z powodu drobnych pęcherzy, które pokrywały jej dłonie, nogi, tułów, a nawet skórę głowy. Pacjentka takiej diagnozy raczej się nie spodziewała. Okazało się bowiem, że to jeden z objawów choroby wenerycznej -rzeżączki. Kobieta dwa tygodnie wcześniej uprawiała seks z nowym partnerem bez zabezpieczenia.
Pacjentka trafiła do lekarzy z University of Texas Southwestern Medical Center w Dallas. Kobieta, poza wykwitami, skarżyła się również na bóle mięśni, gorączkę oraz ból w obu kostkach. Badania krwi jednoznacznie wskazały, że zaraziła się rzeżączką.
Zmiany skórne to dość rzadki objaw tej choroby wenerycznej. Pojawiają się wtedy, kiedy zakażenie nie jest odpowiednio szybko leczone i rozprzestrzenia się w krwioobiegu na całe ciało. Lekarze przepisali 20-latce antybiotyki. Po trzech miesiącach wróciła do nich na kontrolę. Była już całkowicie wyleczona. Jej przypadek został opisany w The New England Journal of Medicine, gdzie opublikowano również zdjęcie dłoni pacjentki, pokrytej drobnymi pęcherzykami.
Rzeżączka jest jedną z najczęściej występujących zakaźnych chorób wenerycznych - przenoszona jest przede wszystkim drogą płciową. Jak oszacowało WHO w 2017 roku, zaraża się nią około 78 milionów osób rocznie. Zdarza się jednak, że odpowiedzialne za jej rozwój bakterie gnieżdżą się na przedmiotach, także tych higienicznych, używanych przez chorego. Czasem patogeny przechodzą z matki na nienarodzone jeszcze dziecko. W tym przypadku brak odpowiedniego leczenia może doprowadzić do trwałych zmian w narządzie wzroku.
Na podwójne ryzyko wystawione są osoby ze znacznie obniżoną odpornością. Istnieją również przypadki, gdy pojawienie się rzeżączki stanowi konsekwencję niestosowania podstawowych zasad higieny np. przez personel medyczny.
Ponieważ rzeżączka może zaatakować zarówno kobiety, jak i mężczyzn, wywołane przez nią dolegliwości będą się od siebie różniły. W przypadku pań tym, co powinno zaniepokoić, są upławy, nieprawidłowa, nieregularna oraz bardziej niż zazwyczaj obfita miesiączka (niekiedy krwawienia pojawiają się między kolejnymi miesiączkami). Próba odbycia stosunku wywołuje duży dyskomfort. Bardzo często dokucza im ból w dolnej części brzucha, wymioty oraz wysoka gorączka.
Zakażeni panowie uskarżają się przede wszystkim na ropny wyciek z cewki moczowej. Niezależnie od płci pojawia się pieczenie, ból przy oddawaniu moczu, a także swędzenie i infekcje odbytu.
Brak konsultacji z lekarzem może doprowadzić nie tylko do zmian w obrębie układu moczowego (m.in. stany zapalne jajowodów, ropnie, jednym z powikłań jest także niepłodność), lecz także do uszkodzenia stawów, a w skrajnych przypadkach serca. Dzieje się tak, ponieważ patogen przedostaje się do układu krążenia i przemieszcza się po całym organizmie.
Podstawą stawiania diagnozy jest pobranie wymazu z pochwy lub cewki moczowej i jego ocena pod kątem obecności dwoinki (bakterii, która wywołuje rzeżączkę). Aby leczenie było skuteczne, konieczne jest szybkie rozpoznanie i podanie odpowiednich antybiotyków o działaniu bakteriobójczym. Ponieważ schorzenie może nawracać, chorzy muszą zostać poinformowani o zagrożeniu i pouczeni, że najskuteczniejszym sposobem na uniknięcie zakażenia, nie tylko rzeżączką, lecz także większością tego typu chorób, jest korzystanie z prezerwatywy.