Letrox - zastosowanie leku
Letrox ma zastosowanie w niedoczynności tarczycy do uzupełniania niedoborów hormonu tarczycy, a także jako lek zapobiegający ponownemu pojawieniu się wola tarczycy po operacji oraz do leczenia wola o charakterze łagodnym u osób z prawidłową czynnością tarczycy. Letrox stosuje się ponadto pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy wraz z tyreostatykami. Lek jest także wykorzystywany w leczeniu nowotworów złośliwych tarczycy oraz w badaniach oceniających czynność tarczycy (test supresyjny tarczycy).
Letrox zawiera substancję czynną: lewotyroksynę sodową oraz dwuwodny wodofosforan wapnia, celulozę mikrokrystaliczną, karboksymetyloskrobię (typ A), dekstrynę i długołańcuchowe glicerydy.
Letrox - przeciwwskazania
Letrox nie może być zażywany:
- przez osoby uczulone na lewotyroksynę sodową lub inny składnik leku
- przez chorych z nieleczoną nadczynnością tarczycy, nieleczoną niedoczynnością kory nadnerczy, nieleczoną niedoczynnością gruczołu przysadki, w także w przypadku chorych na ostre zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie wszystkich warstw ściany serca (zapalenie serca) oraz w przypadku ostrego zawału serca
- przez kobiety w ciąży, jeżeli zażywają leki hamujące czynność tarczycy
Nie ma, jak dotąd, informacji na temat wpływu leku na płód i przebieg ciąży, dlatego stosowanie leku w tym czasie musi odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.
Nie wolno przyjmować leku w celu zmniejszenia masy ciała.
Letrox - środki ostrożności
W niektórych przypadkach chorobowych przyjmowanie leku Letrox wiąże się z powikłaniami, dlatego w poniższych przypadkach zaleca się szczególną ostrożność:
- przebyty zawał mięśnia sercowego
- choroba wieńcowa
- osłabienie mięśnia sercowego
- zaburzenia rytmu serca
- zapalenie mięśnia sercowego bez ostrego przebiegu
- długotrwała niedoczynność tarczycy
- niedoczynność tarczycy spowodowana niedoczynnością przysadki mózgowej
- u kobiet po menopauzie z objawami osteoporozy
- u osób chorych na cukrzycę
- u pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe
- u osób zażywających sewelamer
- u osób z padaczką lub skłonnością do drgawek
- u osób w podeszłym wieku
- u dzieci urodzonych przedwcześnie, z niską wagą urodzeniową
Letrox wpływa na działanie leków przeciwcukrzycowych (takich jak insulina, metformina, glimepiryd, glibenklamid) oraz przeciwzakrzepowych (pochodne kumaryny). Leku nie powinno się także przyjmować wraz z posiłkiem, szczególnie z produktami zawierającymi wapń oraz soję, ponieważ te produkty zaburzają wchłanianie preparatu w jelitach.
Letrox - dawkowanie, sposób podawania
Letrox przyjmuje się według wskazań lekarza. Lek dostępny jest w różnych stężeniach: od 50 miligramów do 150 miligramów w tabletce, dlatego zazwyczaj przyjmuje się jedną tabletkę dziennie, całą dawkę dobową za jednym razem, najlepiej rano na czczo, co najmniej pół godziny przed posiłkiem. Lek należy popijać szklanką wody.
Przy niedoczynności tarczycy oraz po usunięciu nowotworu złośliwego tarczycy Letrox trzeba zażywać do końca życia. Natomiast w przypadku wola łagodnego lek stosowany jest przez kilka miesięcy, do dwóch lat.
Letrox - działania niepożądane
Lek może wywołać skutki uboczne. Na początku przyjmowania Letroxu bardzo często zdarzają się: kołatanie serca, bezsenność i ból głowy. Częste są przypadki tachykardii (szybkie bicie serca) oraz zwiększona nerwowość. Sporadycznie zdarza się zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego, zwłaszcza u dzieci. Mogą wystąpić także: reakcje alergiczne, biegunka, wymioty, zaburzenia miesiączkowania, zmniejszenie masy ciała, nadmierna potliwość, uczucie gorąca, osteoporoza, drżenie mięśni oraz gorączka.
