Lidokaina: właściwości, zastosowanie i przeciwwskazania

Lidokaina to środek miejscowo znieczulający, z którym najczęściej stykamy się w gabinecie stomatologicznym. Służy, między innymi, do znieczulenia miejsca wstrzykiwania innych środków i znosi odruch wymiotny. W dermatologii i ginekologii lidokaina wykorzystywana jest do znieczulania miejscowego skóry przy niewielkich zabiegach chirurgicznych, a w laryngologii i anestezjologii przy wprowadzaniu przyrządów diagnostycznych do wnętrza organizmu, takich jak sondy, cewniki i inne.

Lidokaina - zastosowanie

Lidokaina to substancja czynna leków wykorzystywanych do znieczulenia miejscowego. Lek może być stosowany w stomatologii i chirurgii szczękowej, otorynolaryngologii, ginekologii i położnictwie, w dermatologii, w endoskopii oraz w badaniach inwazyjnych. Lidokaina stosowana jest przy niewielkich zabiegach chirurgicznych do znieczulenia pola operacyjnego oraz do znieczulania miejsca wstrzyknięcia innych środków znieczulających. Występuje w postaci roztworu do wstrzykiwań, aerozolu, żelu oraz maści doodbytniczej.

Lidokaina - wskazania

  • powierzchniowe znieczulenie błon śluzowych i skóry
  • znieczulenie nasiękowe, blokady nerwów obwodowych i splotów nerwowych, znieczulenie zewnątrzoponowe, podpajęczynówkowe, doopłucnowe oraz odcinkowe dożylne
  • krótkotrwałe leczenie bólu przy nieropnych zakażeniach gardła
  • bóle w okolicy odbytu przy hemoroidach, znieczulenie przy badaniu rektoskopowym, łagodzenie świądu odbytu
  • leczenie bólu w okresie okołooperacyjnym
  • objawowe leczenie bólu neuropatycznego przy zakażeniach wirusem Herpes zoster
  • komorowe zaburzenia rytmu serca

Lidokaina stosowana jest do miejscowego znieczulenia błon śluzowych oraz skóry:

  • w stomatologii i chirurgii szczękowej do znieczulenia miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym. Dentysta zazwyczaj stosuje miejscowe znieczulenie w przypadku usuwania ropni, ruszających się zębów, fragmentów kości oraz przy szyciu ran błony śluzowej. Lidokaina w aerozolu wykorzystywana jest ponadto do znieczulenia dziąseł przed umocowaniem koron oraz mostów dentystycznych. Można jej użyć przy usuwaniu kamienia nazębnego i w innych zabiegach dentystycznych. Lidokaina hamuje odruch wymiotny pojawiający się trakcie robienia wycisków stomatologicznych oraz przy umieszczaniu w jamie ustnej błony do zdjęć RTG.
  • w laryngologii, przy chorobach uszu, nosa i gardła, w trakcie których wykonuje się niewielkie zabiegi chirurgiczne lub wprowadza urządzenia diagnostyczne albo rurkę do tracheotomii
  • w ginekologii i położnictwie do znieczulania krocza w przypadku nacięcia krocza w trakcie porodu oraz przy usuwaniu szwów
  • w dermatologii do znieczulania skóry i błon śluzowych przed niewielkimi zabiegami chirurgicznymi
  • w anestezjologii przed użyciem rurek intubacyjnych, masek krtaniowych, sond żołądkowych, zgłębników i innych urządzeń medycznych
  • w urologii do znieczulania cewki moczowej przed zabiegami, takimi jak cewnikowanie, kruszenie kamieni nerkowych itp.
Zobacz wideo

Lidokaina - możliwe skutki uboczne

Istnieje niewielkie ryzyko reakcji alergicznych (w tym wstrząs anafilaktyczny), a także wystąpienia takich objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego jak: senność, zawroty głowy, nerwowość, drgawki czy utrata przytomności. Ponadto: spadek ciśnienia, bradykardia, hamowanie czynności serca, zatrzymanie oddechu.

Leki miejscowo znieczulające mogą chwilowo zakłócać koordynację ruchową i funkcje motoryczne, a także zaburzać uwagę i spostrzegawczość.

Lidokaina - przeciwwskazania i środki ostrożności

Lidokainy nie można używać w przypadku nadwrażliwości na substancje o budowie amidowej lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku. Przeciwwskazania dotyczą także niektórych chorób serc. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leków przeciw arytmii serca. Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią powinny użycie leku skonsultować z lekarzem.

Więcej o: