Rodzaje pasożytów ludzkich
Pasożyty ludzkie to pasożyty, zaliczane do grupy zwierzęcych, czyli - w przeciwieństwie do pasożytów roślinnych - atakują organizmy zwierząt. Są to zwykle organizmy cudzożywne, które dostają się do organizmu ludzkiego wraz ze zjedzonym pokarmem (włosień kręty, glista ludzka czy tasiemiec), wypitą wodą (pierwotniaki, np. lamblia, motylica wątrobowa) lub wskutek przebywania w miejscu, w którym one występują (np. w zbiornikach wodnych występują płazińce).
Istnieje wiele rodzajów pasożytów, które, niestety, występują w większości organizmów żywych. Szacuje się, że tylko 10% społeczeństwa w ciągu swojego życia nie nosi w sobie pasożyta. Podstawowy podział, wyróżnia pasożyty:
- wewnętrzne - bytujące wewnątrz organizmu ludzkiego
- zewnętrze - żyjące na powierzchni ciała, np. kleszcze, wszy
Najczęściej pasożyty ludzkie występują w układzie pokarmowym, jednakże mogą atakować i bytować w mózgu, wątrobie czy płucach. Tego rodzaju pasożytem jest bąblowiec, który wywołuje chorobę, zwaną bąblowicą jamową. Pasożyt ten nawet przez kilkanaście lat może nie dawać żadnych objawów swojego istnienia. Zarazić się nim można poprzez zjedzenie niemytych jagód, bowiem nosicielami tego pasożyta są lisy, wilki lub psy. Po zagnieżdżeniu bąblowca, wokół miejsca jego bytowania tworzy się torbiel, która z czasem naciska na organ oraz sąsiadujące tkanki. Jej pęknięcie skutkuje wstrząsem anafilaktycznym.
Do najczęściej bytujących organizmów w układzie pokarmowym zalicza się:
- owsiki,
- tasiemce,
- glisty ludzkie,
- włosogłówkę ludzką,
- lamblie,
- węgorek jelitowy,
- tęgoryjce dwunastnicy.
Pasożyty ludzkie: objawy
Obecność pasożytów ludzkich w organizmie sygnalizowana jest wieloma objawami. Pierwotniaki, takie jak lamblia, żerująca w jelicie cienkim, dwunastnicy, ale również w pęcherzyku żółciowym objawiają się licznymi dolegliwościami jelitowo-żołądkowymi. Oprócz biegunek i zaparć, u człowieka zakażonego lamblią występuje bardzo często niedokrwistość, spadek masy ciała, osłabienie odporności oraz ogólne osłabienie organizmu, a także obniżone ciśnienie tętnicze krwi. Objawami bytowania tego pasożyta są również zmiany skórne, np. trądzik lub wysypki alergiczne, a także gorączki.
Obecności glisty ludzkiej w organizmie mogą towarzyszyć zaburzenia pracy jelit (uporczywe biegunki lub zaparcia, wzdęcia), a także bóle brzucha i wymioty. Występowanie tego pasożyta sygnalizowane jest także bólami gardła, nadpobudliwością ruchową oraz zaburzeniami snu i ogólnym osłabieniem.
Innymi, bardzo często występującymi pasożytami ludzkimi, są owsiki. Najczęściej dotykają one dzieci w wieku przedszkolnym i ich obecność można zauważyć gołym okiem, w wydalanym kale. Oprócz tego, obecność owsików objawia się poprzez nudności, brak apetytu oraz bóle brzucha. Dzieci, które chorują na owsicę, są często rozdrażnione, nerwowe, a w nocy zgrzytają zębami. Charakterystycznym objawem tej choroby jest swędzenie i pieczenie okolicy odbytu, ponieważ tam składowane są jaja tych pasożytów.
Objawami obecności tasiemca w organizmie są zaburzenia apetytu - brak łaknienia lub nagły, wilczy głód, nieregularne stolce, przewlekłe zaburzenia trawienne oraz nienaturalny pociąg do niektórych pokarmów. Innymi sygnałami są długotrwałe bóle oraz zawroty głowy, a także nagła utrata wagi.
Jak się pozbyć pasożytów z organizmu?
Obecność pasożytów w organizmie powoduje bardzo silne osłabienie, uciążliwe dolegliwości, poważne choroby (np. glista ludzka może wywołać niewydolność wątroby), a w przypadku niektórych larw (np. bąblowca) - nawet śmierć. Dlatego tak ważne jest, aby po zdiagnozowaniu obecności pasożyta w organizmie, natychmiast podjąć leczenie.
Najczęściej praktykowanym sposobem pozbycia się ich z organizmu jest zażywanie leków przeciwpasożytniczych, odrobaczających. Kuracja tymi środkami jest jednak długotrwała i trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Dużo szybsze efekty dają preparaty powodujące paraliż układu nerwowego pasożytów - tracą wówczas przyczepność, przez co znacznie zwiększa się szansa na wydalenie ich z organizmu. W leczeniu chorób pasożytniczych istotna jest również dieta, która polega na wyeliminowaniu produktów, którymi żywią się te organizmy (np. lamblie żywią się węglowodanami, wobec czego należy zrezygnować ze słodyczy, produktów mącznych, soków owocowych, itd.).
