Objawy otępienia czołowo-skroniowego występują najczęściej u osób po 65. roku życia, choć choroba czasem rozwija się również u pacjentów o wiele młodszych. Ten rodzaj otępienia stanowi około 8-10 procent przypadków otępień wszystkich rodzajów. W rodzinach niektórych pacjentów choroba jest dziedziczna. Jednak przynajmniej u połowy chorych nie da się określić przyczyny jej powstania.
Otępienie czołowo-skroniowe - przyczyny
Jak dotąd nie rozpoznano dokładnej przyczyny występowania otępienia czołowo-skroniowego. Uznaje się, że mechanizmem decydującym o jej wytworzeniu jest degradacja neuronów wskutek gromadzenia się patologicznych białek w obszarach płatów czołowych oraz przednich części płatów skroniowych. Rezultatem nagromadzenia białek w mózgowiu są zarówno zaburzenia przekazywania sygnałów między neuronami, jak i zwiększenie obumierania komórek nerwowych.
Otępienie czołowo-skroniowe - objawy
Otępienie czołowo-skroniowe rozwija się stopniowo i powoli. Pierwszym sygnałem jej wystąpienia może być zapominanie słów i niewyraźne artykułowanie. Do zaburzeń mowy zaczynają dochodzić problemy z kontrolowaniem emocji i zachowaniami nieadekwatnymi do sytuacji, w której znajduje się chory. Pacjent zaczyna mieć coraz większe problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie.
Kolejnymi objawami, które mogą się pojawić, są: brak samokrytycyzmu, zmienność nastrojów, brak stabilności emocjonalnej, ciągłe pobudzenie, zapominanie o podstawowych potrzebach, jak jedzenie czy higiena osobista, myśli samobójcze, nagła słabość do używek, która nie pojawiała się w przeszłości. W późniejszym etapie mogą wystąpić ponadto: zaburzenia funkcji ruchowych, np. drżenie czy sztywność, nietrzymanie moczu lub stolca.
Bardzo trudno zdiagnozować otępienie czołowo-skroniowe w początkowym etapie choroby. Dopiero wyraźne zmiany w zachowaniu oraz problemy z mową stają się powodem do przeprowadzenia konsultacji. Tymczasem bagatelizowanie nawet wczesnych objawów może być bardzo groźne, ponieważ są one zbliżone do sygnałów, które daje guz mózgu czy udar.
Otępienie czołowo-skroniowe - leczenie
Nie da się spowolnić tempa rozwoju otępienia czołowo-skroniowego. Stosowane są jedynie metody łagodzenia objawów, np. leki psychotropowe, by stłumić zaburzenia emocjonalne. Pacjenci średnio przeżywają około ośmiu lat od momentu zachorowania.
To także może cię zainteresować:
