Porost islandzki nazywany także płucnicą islandzką i maksymalną wysokość, jaką osiąga to 7-8 centymetrów. Choć ma bardzo wiele wspólnego z grzybami uznawany jest za glon bądź porost. Porasta przede wszystkim mroźne krainy jak Skandynawia, Syberia czy Grenlandia, można go jednak spotkać także w Polsce. Jego właściwości prozdrowotne znane są od lat. Do wytwarzania preparatów leczniczych najczęściej wykorzystuje się przede wszystkim plechę, z której uzyskuje się zioła do zaparzania, ale porost islandzki można kupić też pod postacią tabletek lub syropu.
Porost islandzki - jakie są jego właściwości i kiedy warto po niego sięgnąć?
Ta niepozorna roślinka wykazuje silne działanie przeciwzapalne oraz antybakteryjne. Osłania śluzówkę i chroni ją przed szkodliwym działaniem patogenów. Dlatego też doskonale sprawdza się w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. Polecany jest przy zapaleniu gardła czy kaszlu. Zmniejsza chrypkę i zabezpiecza struny głosowe przed dalszym rozwojem infekcji. Część lekarzy zaleca, aby ze względu na właściwości osłaniające, preparat na bazie porostu miał przy sobie każdy palacz, który nie chce, mimo uporczywego kaszlu, pożegnać z nałogiem, a także tym osobom, które zmuszone są przebywać w źle wentylowanych pomieszczeniach.
Porost islandzki poprawia także funkcjonowanie układu pokarmowego. Szczególnie polecany jest osobom, które zmagają się ze stanem zapalnym, zastojem żółci, niestrawnością czy zaparciami. Przyjmowany regularnie pomaga przywrócić równowagę w jelitach i ustabilizować cykl wypróżnień. Tym samym poprawia się działanie układu odpornościowego. To właśnie w jelitach "mieszkają" bakterie, które decydują o podatności na infekcje. Im ich więcej i bardziej różnorodne są, tym większa i sprawniejsza jest odporność organizmu.
Porost także łagodzi wymioty oraz nudności. Działa moczopędnie, tym samym pomaga oczyścić układ moczowych podczas infekcji. Jego właściwości przeciwzapalne i antybakteryjne (dzięki nim trafia także do past do zębów oraz środków do higieny części intymnych, dzięki czemu chroni przed nawrotem infekcji). Są szczególne cenne w leczeniu trądziku (hamuje produkcję sebum, czyli łoju, którego nadmiar przyczynia się do powstawania nieestetycznych zmian na skórze), liszaja, łuszczycy, a nawet oparzeń. Wchodzi w skład wielu preparatów, które sprawdzają się w pielęgnacji skóry ze skłonnością do trądziku, a także tym intensywnie nawilżających. Wygląd skóry poprawia się także za sprawą obecności miedzi. Obecny w roślinie krzem korzystnie wpłynie na wygląd paznokci. Pierwiastek wzmacnia płytkę i zapobiega jej rozdwajaniu.
Ale to nie koniec jego zalet! Warto pamiętać, że porost islandzki ma korzystny wpływ na układ nerwowy. Pomaga się wyciszyć oraz pozbyć się napięcia i stresu.
Porost islandzki zawiera także trochę jodu, który korzystnie pływa na pracę tarczycy.
Porost islandzki - kto nie powinien go stosować?
Absolutnym przeciwwskazaniem preparatów zawierających porost islandzki są uczulenie czy nadwrażliwość na którykolwiek związek zawarty w poroście islandzkim. Przygotowywane na jego bazie napary czy wywary mogą być niebezpieczne dla kobiet w ciąży oraz tych karmiących piersią. Nie można ich podawać także dzieciom, które mają mniej niż dwanaście lat.
Mimo że porost islandzki ma wiele właściwości prozdrowotnych, to tak samo jak w przypadku leków czy preparatów ziołowych, lepiej nie stosować go na własną rękę. Jeśli ma pomóc, w pierwszej kolejności należy skonsultować się lekarzem. Może się zdarzyć, że porost wejdzie w reakcję z przyjmowanym przez chorego lekiem. W najlepszym wypadku - tylko zneutralizuje jego działanie, w najgorszym może zmienić lek w toksynę, a to może pociągać za sobą bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia. Tym sam tylko lekarz może zdecydować czy porost może być przyjmowany, w jaki sposób i w jakich proporcjach.
Jak przygotować napar z porostu islandzkiego? W sklepach zielarskich czy aptekach można dostać porost islandzki w postaci suszu, z którego można przygotować np. napar. Aby go zrobić dwie łyżeczki porostu należy zalać jedną szklanką gorącej wody i odstawić na pół godziny. Następnie napój trzeba przelać przed sitko. Gotowy napar zaleca się pić dwie, maksymalnie trzy łyżki, cztery razy dziennie. Aby powstał odwar dwie łyżki suszu zalewa się wodą i gotuje przez 15 minut. Po przecedzeniu należy pić dwa razy dziennie po niecałej szklance odwaru.
