Jeżówka (echinacea) to żółty lub różowy kwiat na wysokiej łodydze, swoją nazwę - echinos (to po grecku „jeż”) – zawdzięcza upodabniającym ją do tego zwierzątka kolcom na dużej główce nasiennej.
Pierwsi docenili lecznicze cechy jeżówki Indianie zamieszkujący Amerykę Północną, bo z tamtych terenów pochodzi ta roślina. Używana była nie tylko w leczeniu trudno gojących się ran, oparzeń, kaszlu, powiększonych migdałów czy przeziębień, ale też przy zatruciach czy po ukąszeniu przez jadowite węże.
Obecnie echinacea stosowana jest przede wszystkim jako środek podnoszący odporność organizmu. Zalecana jest, w ramach profilaktyki, osobom zdrowym aby zapobiec ewentualnym zachorowaniom. Cierpiącym na infekcje bakteryjne i wirusowe jeżówka przynosi ulgę i dzięki stymulacji układu immunologicznego znacznie skraca czas trwania grypy czy przeziębienia. Po długotrwałym stosowaniu antybiotyków, przy osłabieniu organizmu, jeżówka jest niezastąpiona.
Aktywne składniki wyciągów jeżówki, którym zawdzięcza swoje działania:
Zaleca się stosowanie echinacei podczas przeziębienia. Kaszel, katar, ból głowy - te objawy ustępują szybciej gdy wspomagamy się jeżówką. Skuteczna jest w leczeniu zapalenia oskrzeli, zatok oraz gardła.
Lecznicze działanie jeżówki w chorobach i stanach zapalnych skóry jest udowodnione przez naukowców. Jeżówka doskonale sprawdziła się w leczeniu egzemy, opryszczki, atopowego zapalenia skóry, nie gojących się ran, a nawet oparzeń
Jeżówka chroni skórę. Ma właściwości regenerujące, przeciwzmarszczkowe, wygładzające, nawilżające, ochronne. Dzięki działaniu gojącemu i przeciwbakteryjnemu polecana jest do cery tłustej i trądzikowej. Łagodzi stany zapalne, świetnie sprawdza się w walce ze zmianami na skórze.
Preparaty na bazie jeżówki dostępne są w formie wyciągów, nalewek, tabletek, kapsułek i maści. Jednak dawki i czas stosowania każdego z tych specyfików należy bezwzględnie ustalić z lekarzem - istnieją bowiem przeciwwskazania do przyjmowania jeżówki:
Jeżówka może przyczynić się do powstawania alergii, w związku z tym zaleca się ostrożność przy podawaniu jej dzieciom do 12 roku życia.