Spojenie łonowe - z czego jest zbudowane? Co oznacza rozejście spojenia łonowego i jak można je leczyć?

Spojenie łonowe to chrzęstny zrost, który łączy ze sobą kości miednicy. U części kobiet, w czasie ciąży dochodzi do tzw. rozejścia spojenia łonowego. Szacuje się, że schorzenie pojawia się pojawia się raz na 800 ciąż. Może się pojawić w trakcie ciąży, porodu lub już po narodzinach dziecka. Co to przypadłość i jak można ją skutecznie leczyć?

Spojenie łonowe łączy kości łonowe miednicy. Zbudowane jest z tkanki chrzęstnej. W jego skład wchodzą powierzchnie spojeniowe obu kości łonowych, które pokryte są cienką warstwą chrząstki szklistej, oraz krążek międzyłonowy zbudowany z chrząstki włóknistej. Wewnątrz krążka może znajdować się niewielka, szczelinowata jama. Wzdłuż górnego brzegu krążka biegnie więzadło łonowe górne, na dole znajduje się więzadło łukowate łonowe. Główną rolą spojenia łonowego jest chronienie macicy przed mechanicznymi urazami.

Do rozejścia spojenia łonowego dochodzi najczęściej w sytuacji, gdy więzadła stają się zbytnio rozluźnione, kości miednicy (kości łonowe) tracą stabilność i rozsuwają się na boki. Winę za taki stan najczęściej ponoszą hormony, a w szczególności, estrogeny. Ale nie tylko. Do rozejścia się spojenia łonowego może dojść także podczas porodu, gdy jest on wyjątkowo trudny i męczący dla kobiety.

Rozejście spojenia łonowego – objawy 

Najbardziej charakterystycznym objawem rozejścia spojenia łonowego jest ból, który odczuwalny jest właśnie w okolicy spojenia łonowego, zdarza się, że promieniuje do ud lub kości krzyżowej. Może pojawić się także specyficzny sposób chodzenia, nazywany czasem „kaczym chodem”. Poruszaniu się także towarzyszy silny ból. Zdarza się, że u niektórych kobiet z tą przypadłością z każdym krokiem dają się słyszeć charakterystyczne trzaski.

Bardzo często schorzenie rozpoznaje się dopiero podczas połogu. Wtedy też pojawia się obrzęk, czasem także krwiak.

Z wizytą u lekarza nie można zwlekać, gdy pojawia się gorączka, a ból nie ustępuje w żadnej pozycji.

Rozejście się spojenia łonowego – diagnoza

Jeśli do rozejścia spojenia łonowego doszło jeszcze w ciąży, lekarz jest w stanie zdiagnozować to w czasie klasycznego badania ginekologicznego. W niektórych przypadkach wraz z rozejściem kości tworzy się krwiak pozałonowy, który wymaga szybkiego interwencji lekarza i odpowiedniego leczenia.

W niektórych przypadkach potwierdzenie braku połączenia między kośćmi miednicy kwalifikuję kobietę do wykonania cesarskiego cięcia. Ale nie jest to regułą, ostateczna decyzja zawsze należy do lekarza ginekologa, który prowadzi ciążę.  

Rozejście spojenia łonowego – leczenie

Leczenie rozejścia spojenia łonowego u kobiet w ciąży ogranicza się przede wszystkim do łagodzenia bólu (o tym, jakie leki oraz w jakich dawkach i jak często mogą być przyjmowana może zdecydować tylko i wyłącznie lekarz). Dodatkowo pacjentkom zaleca się zazwyczaj odpoczynek, unikanie wysiłku fizycznego, podnoszenia ciężkich przedmiotów oraz dietę bogatą w substancje, które wzmacniają układ kostny, w tym chrząstki stawowe (przede wszystkim bogate w wapń, kwasy omega 3 i 6 oraz witaminę D). W ciężkich przypadkach lekarz może zalecić ciężarnej noszenie specjalnego pasa biodrowego, który zapobiega dalszemu rozchodzeniu się spojenia łonowego.

Dopiero po porodzie, lekarz zleci wykonanie prześwietlenia i na jego podstawie będzie mógł ocenić skalę, charakter zmian oraz zdecydować o sposobie leczenia. Najczęściej nie odbiega ono od tego, które stosuje się u kobiet w ciąży. Konieczny są odpoczynek, unikanie podnoszenia cięższych przedmiotów. Dodatkowo lekarz dobiera odpowiednie niesteroidowe leki przeciwzapalne, które pomagają złagodzić ból. Czasem pomocna bywa rehabilitacja, która pomaga zmniejszyć dolegliwości bólowe i wzmocnić mięśnie wokół miednicy.

Niezwykle rzadko zdarza się, że schorzenie wymaga unieruchomienia bądź zabiegu operacyjnego.

Seks po porodzie jest inny? "Czasem pochwa jest luźniejsza. Warto temu zaradzić ze względów seksualnych i zdrowotnych"

Jak można zapobiec rozejściu się spojenia łonowego w ciąży?

Na pewno ciężarna musi unikać dźwigania ciężkich przedmiotów - jest to niebezpieczne nie tylko ze względu na ryzyko rozejścia spojenia łonowego, ale może spowodować również krwawienie lub poronienie. Wszelka aktywność fizyczna powinna być dostosowana do możliwości ciężarnej (i uzgodniona z lekarzem prowadzącym), zwłaszcza jeśli przed ciążą nie ćwiczyła ona regularnie.
I w końcu odpoczynek, relaks, unikanie sytuacji stresowych - to zalecane jest kobietom w ciąży niezależnie od ich kondycji i stanu zdrowia.