Skierowanie do sanatorium może wystawić lekarz rodzinny, pierwszego kontaktu czy każdy inny specjalista, który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Dokument, który od niego otrzymujemy zachowuje ważność przez półtora roku od dnia wystawienia. W sytuacji, gdy nie udaje nam się wyjechać w tym terminie, dokumenty ponownie trafiają do lekarza, który wystawił skierowanie, w celu weryfikacji i aktualizacji danych pacjenta. Aby ponownie złożyć wniosek całą procedurę trzeba powtórzyć.
Mimo że Narodowy Fundusz Zdrowia ma dwa tygodnie na poinformowanie nas, że skierowanie straciło ważność, to nie musimy czekać na pismo i status naszego skierowania możemy sprawdzić sami. Na stronie funduszu znajduje się specjalna przeglądarka (https://skierowania.nfz.gov.pl), która po wpisaniu numeru skierowania pokazuje, jaki jest status naszego wniosku oraz które miejsce w kolejce zajmujemy.
Pobyt w uzdrowisku może odbywać się na trzy sposoby – w sanatorium, w szpitalu sanatoryjnym albo ambulatoryjnie. Turnus w sanatorium odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego. Zazwyczaj trwa minimum trzy tygodnie i niektóre koszty trzeba pokryć z własnej kieszeni. Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym na rehabilitacji trwa 28 dni. Odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego i jest częściowo płatny.
Jak dostać skierowanie do sanatorium?
Skierowanie do sanatorium wystawia lekarz rodzinny czy pierwszego kontaktu. To on przygotowuje całą dokumentację i w oparciu o wiedzę o stanie zdrowia pacjenta (potwierdzonym aktualnymi badaniami), może wskazać konkretne sanatorium i rodzaj leczenia, ale nie jest to wiążące dla specjalisty z Narodowego Funduszu Zdrowia.
Wypełnione druki trafiają do oddziału wojewódzkiego NFZ, w obrębie którego mieszka pacjent. Dokumenty można dostarczyć do placówki osobiście lub wysłać pocztą. Następnie obecny w oddziale lekarz balneolog, czyli specjalista leczenia uzdrowiskowego i zabiegów fizykoterapii, ocenia skierowanie. Czasem zdarza się, że prosi lekarza, który przygotował dokumentację o dodatkowe informacje i zaleca choremu wykonanie dodatkowych badań. Na wydanie ostatecznej decyzji i wybranie odpowiedniego dla chorego uzdrowiska NFZ ma 30 dni, jeśli prosi o więcej informacji, okres ten może się wydłużyć o kolejne 14 dni. Przyjęte skierowanie zachowuje ważność przez 18 miesięcy ważności. Na wyjazd do sanatorium w ramach NFZ można liczyć nie częściej niż raz na 1,5 roku. Czas oczekiwania jest różny w zależności od oddziału NFZ.
Pobyt w sanatorium – koszt pobytu i dodatkowe opłaty
Mimo że pobyt w sanatorium odbywa się na koszt narodowego funduszu zdrowia, to niektóre koszty lub ich część, musimy ponieść z własnej kieszeni. Najczęściej konieczne jest dokonanie dopłaty za zakwaterowanie i wyżywienie. Ich wartość ustalana jest przez sanatorium. Za opiekę lekarską i trzy rodzaje zabiegów płaci NFZ, jeśli chcemy mieć ich więcej musimy zapłacić sami. Samodzielnie pokrywamy także koszty podróży do sanatorium i z powrotem.
Żadnych dodatkowych kosztów podczas pobytu w sanatorium nie ponoszą:
- dzieci i młodzieży do 18. roku życia lub do 26., jeśli się kształcą
- osób niepełnosprawne w znacznym stopniu (bez względu na wiek)
Osoba, która rezygnuje z wyjazdu do sanatorium musi jak najszybciej wysłać informację do NFZ wraz z uzasadnieniem swojej decyzji. Jeśli zostanie ono uznane przez NFZ, wyznacza on nowy termin wyjazdu. Jeśli uzasadnienie zostaje odrzucone, całą procedurę trzeba rozpocząć od nowa.
To również może cię zainteresować:
