Troponiny to grupy białek, które występują w komórkach mięśniowych. Ich obecność pozakomórkowa może świadczyć o uszkodzeniu mięśnia sercowego. W sytuacji zawału serca jej obecność we krwi w pierwszych godzinach po zawale jest bardzo wysoka. Wyróżniamy aż trzy typy białek, jednak badania wykonuje się głównie na obecność dwóch z nich - troponiny I i T.
Badanie na obecność troponiny wymaga pobrania krwi od pacjenta. Najczęściej pielęgniarka najpierw czyści obszar wkłucia przy pomocy środka dezynfekującego. Później pobiera krew z żyły w wewnętrznych okolicach łokcia. Próbka jest następnie badana pod kątem obecności troponiny. Od pacjenta nie wymaga się wcześniej spełnienia żadnych dodatkowych warunków.
Najczęściej wykonuje się badanie stężenia tylko jednego typu troponiny, które w ciągu kilku godzin należy powtórzyć. Nierzadko krew pacjenta bada się również na obecność mioglobiny, która pomaga jeszcze dokładniej określić stan mięśnia sercowego.
Obecność troponiny we krwi zdrowego człowieka jest niewielka i waha się w okolicach zera. Każdy nagły wzrost jej poziomu oznacza uszkodzenie serca. Lekarze wskazują, że przy wartości 0,014 ugl/l określa się martwicę komórek mięśnia sercowego. Jednak każda wyższa obecność troponiny jest sygnałem, że mogło dojść do zawału serca. Czasami wysokie stężenie tych białek może świadczyć także o stanach takich jak zapalenia mięśnia sercowego, niewydolność serca, rozwarstwienie aorty, niewydolność nerek czy uszkodzenie serca poprzez stosowanie niektórych leków kariotokstycznych.
Zobacz także: