Kwas borowy, zwany inaczej właśnie kwasem bornym lub boraksem, to związek chemiczny, który występować może w naturze – w niewielkich stężeniach znajduje się w niektórych gatunkach roślin, minerałach, a nawet soli morskiej. Choć pierwsze skojarzenie przywodzi na myśl niebezpieczną substancję, to w rzeczywistości kwas borowy (prawidłowo stosowany), przynosi szereg korzyści. Jakich?
Boraks jest niezwykle chętnie wykorzystywany w przemyśle – przede wszystkim dlatego, że jest stosunkowo łatwo dostępny, a także niedrogi i mało toksyczny. Jest doskonałym konserwantem, który można powszechnie znaleźć w nawozach, środkach owadobójczych, a także preparatach do impregnacji drewna. Nierzadko stanowi także składnik talków stosowanych przy nadpotliwości dłoni i stóp.
Związek ten jest również niezwykle cenny w medycynie, przede wszystkim ze względu na wyjątkowe właściwości wysuszające, ściągające oraz antyseptyczne. Kwas borowy w medycynie stosowany jest w postaci rozcieńczonej. Inną nazwą kwasu borowego jest kwas ortoborowy. Zastosowanie kwasów w medycynie na szerszą skalę sprawdza się doskonale przy niepodrażnionej skórze, na której nie ma stanów zapalnych. W takich warunkach boraks wchłania się w małym stopniu. Jeśli jednak dotrze do głębszych struktur (na przykład przez rany) czy błony śluzowe, może odkładać się w organizmie, co jest niepożądane.
Kwas borowy w odpowiednich dawkach i stężeniu stosuje się na skórę – wykazuje on działanie antyseptyczne, wysuszające i ściągające. Doskonale sprawdza się jako wspomaganie w procesie ziarninowania. Zastosowany na zewnętrzne rany i oparzenia przyspiesza proces gojenia.
Jeśli jednak przedostanie się do głębszych warstw skóry, zacznie się odkładać – jest to toksyczne. Ten związek jest również stosowany jako składnik preparatów złożonych i stosowany w stanach bakteryjnego zapalenia pochwy, stanach zapalnych błony śluzowej nosa, a także kandydozie błon śluzowych jamy ustnej. Stosuje się go również jako składnik preparatów do leczenia stanów zapalnych jamy ustnej i gardła. Kwas borowy nie powinien być jednak stosowany u małych dzieci (szczególnie zaś przed 4 r.ż. – przez cienką skórę przenika do głębszych jej warstw), na rozległe i sączące się rany, a także na rozległe stany zapalne.
Może także cię zainteresować: