Jedzenie kompulsywne (BED – ang. binge eating disorder) charakteryzuje się nadmiernym i zbyt częstym sięganiem po jedzenie. Posiłki są zazwyczaj większe, jedzone dużo szybciej niż normalnie. Ze względu na pojawiające tuz po jedzeniu uczucie wstydu i poczucie winy chorzy bardzo często jedzą w samotności lub ukryciu.
Zajadanie stresu lub problemów, jak czasem nazywa się jedzenie kompulsywne, towarzyszy innym zaburzeniom. Najczęściej obserwuje się je u osób nadużywających alkoholu, nadmiernie impulsywnych, nie potrafiących kontrolować swojego zachowania.
Jedzenie kompulsywne, a bulimia
Mimo że choroba bardzo przypomina bulimię, w przeciwieństwie do cierpiących z jej powodu, osoby objadające się nie wywołują u siebie wymiotów, ani nie przyjmują środków przeczyszczających, które pozwolą im szybko pozbyć się pokarmu. Różnica ta sprawia, że chorzy zaczynają przybierać na wadze, co niejednokrotnie prowadzi do dużej nadwagi, wręcz otyłości.
Dodatkowo chorzy bardzo często czują się zmęczeni, znużeni, nie mają energii. W diecie pacjenta dominują produkty wysokokaloryczne oraz słodycze.
Łagodzenie stresu czy problemów z pomocą jedzenia zazwyczaj zaczyna się bardzo niewinnie. Kiedy chorzy orientują się, że coś jest nie tak niekiedy wprowadzają restrykcyjną dietę, która zamiast pomóc jeszcze bardziej pogłębia problem.
Jedzenie kompulsywne - jak sobie pomóc
Podstawowym i najważniejszym punktem leczenia jest psychoterapia. Odpowiednio poprowadzona pozwoli odkryć prawdziwy powód kompulsywnego objadania i nauczy sposobu radzenia sobie zarówno ze stresem, jak i problemami. Powinna być ona uzupełniona o środki antydepresyjne oraz przeciwdziałające otyłości.
Bardzo ważne są także konsultacje dietetyczne, które pozwolą opracować odpowiednie menu oraz wyeliminować błędy żywieniowe.
